Zawgyi
ဖုန္လံုးႀကီး တလိမ့္လိမ့္ႏွင့္ မညီညာေသာ လမ္းၾကမ္းထက္ ေရွ႕မီးသီးႀကီး ထိန္ညီးေနေအာင္ ထြန္းကာ ေမာင္းႏွင္းလာေသာ ဆိုင္ကယ္တစ္စင္း ....
ဆိုင္ကယ္က အပ်ိဳ မဟုတ္.. အေမတစ္ခု သားတစ္ခု...
ဆိုလိုခ်င္တာက ႐ိုး႐ိုးဆိုင္ကယ္နံေဘးမွာ ေဘးတြဲ ကယ္ရီယာ ခံုကို ဘီးတပ္ႏွင့္ ပါရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။
ကိုလိုေခတ္ တေက်ာ့ျပန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခင္ ဂ်ပန္႔ ေခတ္က ဂ်ပန္သံုး လက္က်န္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးက ဒီေခတ္ထိအာင္ သံုးေကာင္းေနဆဲ...။
ေမာင္းႏွင္သူ ေနရာတြင္ အသားအရည္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ လူ႔ဖလံ ပါးပါးပိန္ပိန္ကို တပ္သားဝတ္စံုအျပည့္ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ထိုသူ၏ ပိန္ေသာခါးကို ခါးပတ္က်ပ္က်ပ္ျဖင့္ စည္းေႏွာင္ထားသည္။ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ မ်က္မွန္ မွန္ကာကိုလဲ ေဆာင္းထားေလသည္။ ေရွ႕တူရႈ အာရံုစူးစိုက္ကာ ေမာင္းေနရေသာေၾကာင့္ မွန္ကာေအာက္မွ မ်က္လံုးမ်ားက ျပဴးက်ယ္စူးရွေနၿပီး နႈတ္ခမ္းမ်ားက ေရွ႕ေထာ္ေနကာ နႈတ္ခမ္းေမႊးစစ တို႔က အေပၚေထာင္ေနေလ၏။
နံေဘးက ကေလးပုခက္ႏွင့္ အလားသ႑ာန္တူေသာ ကယ္ရီယာထဲတြင္ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ငိုက္လ်က္ပါလာသူကေတာ့ ေရႊၿမိဳင္ရြာသို႔ သြားေရာက္မည့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခရစ္ ျဖစ္သည္။
သူ၏ နံၾကားညႇပ္ က်ိဳင္းတုတ္ေလးကို ရင္ဝယ္ပိုက္ကာ တပည့္ႀကီးရဲ႕ ေမာင္းႏွင္မႈအေပၚ စိတ္ခ် ယံုၾကည္စြာျဖင့္ နႈတ္ခမ္းေမႊးထူထူကို ေလမွာ တလူလူလႊင့္ကာ ငိုက္လာေလသည္။
ၿမိဳ႕မွသည္ ေတာလမ္းအသြယ္သြယ္ျဖတ္ေက်ာ္လာၿပီးေနာက္ ေရႊၿမိဳင္ရြာအနီးမွ "ဝါကု" ေတာႀကီးထိ ေရာက္ေပါက္လာခဲ့ေပၿပီ။တေနကုန္ၿပီး တစ္ညဥ့္ေက်ာ္သည့္တိုင္ ေရႊၿမိဳင္ရြာသို႔ ေရာက္ဖို႔ရန္က လွမ္းေနေသးသည္။ မိုးေသာက္မွသာ ေရာက္ရန္ ျမင္ေတာ့သည္။ ေတြးရင္းေတာရင္း တပည့္ေက်ာ္ႀကီး လုဟန္ တစ္ေယာက္ "ဝါကု" ေတာမည္းႀကီးထဲကို ဆိုင္ကယ္ႀကီး ဒီးဒီးခ် ေမာင္းလာေလသည္။
လြင္ထီးေခါင္ျပင္ ဖုန္လံုးႀကီးမ်ားၾကားမွ ေတာႀကီးထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ ပတ္ဝန္းက်င္အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ အေအးဓါတ္ပိုလာကာ လုဟန္တစ္ေယာက္ ေမာင္းေနရင္း ေက်ာထဲ စိမ့္လာသည္။
မာစတာ့ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိမ္မက္ေလးမ်ားနဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနဆဲ.....
မျဖစ္ေခ်ဖူး.. ဒီအတိုင္းလဲ ဆက္မသြားရဲဖူး မာစတာ့ကို နိႈးလိုက္ေတာ့မယ္ ... အဆူခံခ်င္လဲ ခံရပေလ့ေစ။
စက္ကိုအရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္း မာစတာ့ဖက္လွည့္ကာ ကုန္းေအာ္သည္။ "မာစတားးးးး!!!??????"
"မာစတားးးးးးးး တီတီ ပြမ္ပြမ္ ေဂၚေဂၚ"
လက္မွလဲ ဟြန္းကို အဆက္မျပတ္တီးလိုက္သည္။
"ဝူးးးဝူးးး ဝါးးးဝါးးး ဂူးဂူူးးဂါးးးဂါးးးး အိုးးးမိုင့္ေဂါ့ ....
ဘာေတြျဖစ္ရတာလဲ ေမာင္မင္း လုဟန္ရယ္... ဟူးဟူးဟူး"
ေတာ္ေတာ္မွ လန္႔သြားပံုရေသာ မာစတာ့၏ပံုစံေၾကာင့္ လုဟန္ သြားၿဖီးေလးျဖင့္ "မာ .... မာစတာရယ္ ေဆာ္ရီးပါ... ဒါက ဒီလိုရွိပါတယ္.... ေတာထဲ ျဖတ္ဝင္လာရင္းနဲ႔ ေက်ာထဲစိမ့္လာၿပီး ေၾကာက္လာလို႔ပါ မာစတာရယ္... မာစတာလဲ ကၽြန္ေတာ္ သရဲေၾကာက္တတ္တာ သိသားနဲ႔ ...."
[မွတ္ခ်က္ - တပည့္ေက်ာ္ လုဟန္သည္ မီးက်ိဳးေမာင္းနင္း အဂၤလိပ္စကားကို ေျပာၿပီး မာစတာခရစ္က ၿဗိတိန္စကားကို ပီသစြာေျပာသည္.. မာစတာသည္ ျမန္မာစကားကို မေတာက္တေခါက္သာ ေျပာႏိုင္ေပသည္]
YOU ARE READING
တောဂေါ်လီကြက်ရိုး နှင့် ရွှေမြိုင်ရွာမှ အရှုပ်တော်ပုံ
Fanfictionသင်ချစ်သော Exo Member များ နှင့် သင် ကြိုက်နှစ်သက်သော K Pop Idol တို့ကို မြန်မာပြည်၏ ကျေးလက်အညာတွင် ရှိနေသော မြန်မာဆန်ဆန် ကျေးတောသူ ကျေးတောသားများ အနေနှင့် သင်တွေးကြည့်ဖူးပါသလား... သင်ချစ်သော Idol များသည် အင်မတန် ဂွတီးဂွကျစွာ ပေါက်ကရအတွေးများနှင့် ခ...
