habang andito ko sa restaurant na aking pinag tatrabahuhan di ko talaga maiwasang isipin yung nangyari kanina grabe..."panu kaya talaga nangyari yun" at habang nasa kalagitnaan ako nang pag iisip
"hoy . teh tulala kadyan? anu san nang lupalop nang mundo nakarating yang utak mo??" lanie
"h-ha??"ako
"wala sabi ko bat ka tulala.. tingnan mo oh dami daming nang customer samantalang ikaw nakakapag muni muni kapa dyan" lanie
"ay sorry di ko alam sige puntahan ko muna sila tas mamaya ko nalang sasabihin sayo kung bakit" pag kasabi ko nun dumiretso nako dun sa mga paparating pang mga customer para narin malaman kung anu order nila................
nga pala sya si lanie ang matalik kong kaibigan simula nang mag trabaho ako dito sa restaurant nato. at lahat nang problema ko sinasabi ko sakanya at isa pa wala rin akong nililihim sakanya lalo na ngayon for sure after nang work di ako tatantanan nun sa kakatanong kung bakit ako tulala oo pati yung pag kakatulala ko inaalam din nya ang dahilan.. maliban ngalang ngayon dahil marami kaming customer at bawal din kasi ang makipag chismisan sa oras nang trabaho......