Bu olamaz!

92 4 2
                                    

Ertesi gün havalaanına gittik . Bu yolculuk işkence gibi geçecekti . Çünkü uçaklar beni tutuyordu . Hep de tutardı zaten . Dört saat nasıl dayanacaktım ? Uykum vardı . Uyumaya çalıştım . Evet başarmıştım . Uçaktan indiğimizde başım çok ağrıyordu . Kendimi berbat hissediyordum . Babam tanımadığımız biriyle konuşuyordu . Sonra bize döndü ve : "Bu bizim yeni şoförümüzmüş .Adı Umut . Hadi daha köye gitcez. Halam bekler ." dedi .

Arabaya bindik . Umut Abi ; esmer , mavi gözlü , upuzun kirpikleri vardı . Yakışıklıydı . Parmağında yüzük vardı. Evli veya nişanlı olmalıydı . 30-35 yaşlarında görünüyordu .  Köye gitmemiz yarım saat falan sürdü .  Allah kahretsin .Midem bulanıyordu . Köye gittik . Ben evin bahçesine girdim . Kapıyı tıklattım . Başımı yavaşça kaldırdım . Bu , bu olamazdı ? 

ÇOCUKLUK AŞKIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin