"ซาตาน" (fic bts) vjin /taejin

ซาตาน:02(100%)

คฤหาสน์ คิมซอกจิน

"ป๊า!เป็นหนี้ทำไมไม่บอกผม!"โฮซอกตะโกนใส่พ่อผู้เป็นพ่อของตน อย่างโมโห
"ป๊า ไม่อยากให้พวกแกเดือดร้อน"
ผู้เป็นพ่อพูด ด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
"แต่มันเอา ซอกจิน ไปแล้ว ถ้าป๊าบอกผม
ซอกจินคงไม่ต้องไปขัดดอกหรอก"
โฮซอกพูดกับผู้เป็นพ่อ
"พ่อ ขอโทษ"ผู้เป็นพ่อพูดขึ้น
"โถ่เว้ย!!!!"โฮซอกพูดด้วยความโมโห
"เพล้ง~~"เสียงแจกันตกที่โฮซอกปัดออก
ร่วงพื้น
"คุณหนู!"เสียงป้าแม่บ้านร้องห้าม โฮซอก
ที่กำลังโมโห
"ป้า อย่ามายุ่ง!"โฮซอกพูดตะคอกใส
่ป้าแม่บ้าน
"ให้มันได้ยังงี้ดิว่ะ!!"โฮซอกที่กำลังโมโหจัดพูดขึ้นก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง

"มันเป็นเพราะฉัน ฮึก~"
เสียงผู้เป็นพ่อพูดขึ้น บนหน้ามีน้ำใสๆไหลออกมาบนใบหน้า
"คุณ ท่านไม่ต้องร้องน่ะค่ะ คุณหนูจิน
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เดี่ยวคุณโฮซอกก็หายโกรธค่ะเชื่อป้าน่ะค่ะ"
ป้าแม่บ้านพูดปลอบใจผู้เป็นพ่อของซอกจิน
"ฉันก็หวังว่าอย่างนั้น ฉันจะต้องรีบหาเงิน
สะแล้วแหละ งั้นฉันขึ้นไปพักผ่อนก่อน่ะ
ป้าเก็บกวาดเศษแจกันให้ด้วยน่ะ"เสียง
ผู้เป็นพ่อพูดขค้นก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง

คฤหาสน์ คิมแทฮยอง

รถหรูที่ขับเข้ามาจอดในบ้าน มีคนสองคนอยู่ในรถ ตลอดทางไม่มีเสียง
ทนสนาใดๆ มีแต่เสียงร้องไห้ของ ซอกจิน
"หยุดร้องแล้วลงจากรถได้แล้ว"แทฮยอง
พูดอย่างเย็นชาใส่ซอกจิน
"ฮึ้ก~ไม่ผมจะกลับบ้าน"ซอกจินพูด
"งั้น ก็กลับกลับไปเลยไป!"แทฮยองพูด
ด้วยความโมโห
"ได้ อย่าขวางผมล่ะกัน"ซอกจินพูดพร้อมเดินลง
จากรถ พร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"ฮา โหล่ ไอ้ฮุนมารับกูที่บ้านเลขที่258/66
ดิ รีบมาด้วย"ซอกจินพูดพร้อมกำลัง
จะเดินออกไป
"เห้ย!จับมันไว้"แทฮยองที่ไม่คิดว่าซอกจินจะหยิบโทรศัพท์ติดตัวมาด้วย

ลูกน้องของแทฮยองรีบวิ่งไปจับซอกจิน
"เห้ย ปล่อยดิว่ะ"ซอกจินพูดด้วยความโมโห
"ไปไหนไม่ได้ มึงจะต้องอยู่ที่นี้!"แทฮยอง
พูดขึ้น
"ไหน มึงบอกให้กูไปไง"ซอกจินพูดใส่
แทฮยอง
"มึงต้องใช้หนีแทนพ่อมึง"แทฮยองพูดกับ
ซอกจินพร้องยิ้มที่มุมปาก

"ปี๊ดดด~~~"เสียงแตรรถดังขึ้นหน้าบ้าน
ของแทฮยอง
รถหรูคันสีดำจอดอยู่หน้าประตูรั่ว
"ไอ้ฮุน!"ซอกจินพูดพร้อมกำลังจะเดินออกไป
"เห้ย!เอามันเข้าไปไหนบ้าน"แทฮยองเอ่ยสั่งลูกน้อง
"ที่เหลือ ไปจัดการที่หน้าบ้านดิไม่ต้องตาย
น่ะเว้ย"แทฮยองพูดพร้อมเดินเข้ามาในบ้าน

ซักพักรถคันหรูที่จอดอยู่หน้าบ้านก็ขับออกไป

"เห้ย!ปล่อยดิว่ะ"ซอกจินพูดใส่ลูกน้องของ
แทฮยอง
"เงียบๆดิว่ะ"แทฮยองพูดพร้อมเดินมาหาซอกจิน

"อ้าว วี ไปเอาใครมาว่ะ"เสียงบุคคลที่สาม
ดังขึ้น
"ลูกคนเล็กของผู้บริหารบริษัทนำเข้ารถหรู
ไงพี่"แทฮยองพูดกับผู้เป็นพี่
"อ่อ หน้ารักดีว่ะ"ผู้เป็นพี่พูด
"อย่าน่ะพี่ยุนกิไม่งั้นผมจะฟ้องจีมิน"
แทฮยองพูดกับยุนกิ
"เออ ห่วงจังน่ะ"ยุนกิพูด

"ที่รัก~"สีเล็กดังขึ้นพร้อมกับร่างเล็กที่เดินเขามาในบ้าน
"อ้าว คนเก่งมาแล้วเหรอครับ"
ยุนกิพูดกับจีมิน อย่างเสียงหวานไพเราะ
ไม่เกรงใจคนที่ยืนดูอยู่สองคนเลย
"ไปหวานกันไกลๆไป"แทฮยองพูดขึ้น

"เออไปกินข้าวกัน ไปจีมินเดี่ยวพี่พาไป"
ยุนกิพูดพรอมโอบเอวจีมินเดินไปที่โต๊ะอาหาร

"ไป กินข้าวดีกว่าคนสวย"
แทฮยองหันมาพูด กับซอกจิน
"ใครสวย กูบอกว่ากูเป็นผู้ชาย"
ซอกจินพูดกับแทฮยองด้วยความโมโห
แต่ก็ต้องเดินตามแทฮยองไปนั่งที่โต๊ะ

"อ้าว ซอกจิน นายมาทำไรอ่ะ"จีมินเอยทัก
เมื่อวีและจินเดินมานั่งที่โต๊ะ
"อ่อ เดี่ยวก็กลับแล้วมาทุระนิดหน่อย"
จินพูดกับจีมินด้วยเสียงหวาน
"อ้าวรู้จักกันเหรอ จีมินหืม?"ยุนกิถามจีมิน
"จินน่ะ เขาฮอตจะตายไปไหนมหาลัย
ไม่มีใครไม่รู้จักหรอก"จีมินพูดพร้อมยิ้ม
จนตาหยี่

"อ่อ"

--------------100%-----------