Oğlum nerde dışarıya çıkarken kimse görmemiş mi?
Abla:
-Biz bekledik hatta iki arkadaşını yolladım ama her tarafa baktı yok.
O sıradan koşarken hocaya denk geldi.
Hoca:
-Yavaş oğlum?
Arkadaşı Ömer nefes nefese kalmıştı,hocam murat'tı arıyorum.
Hoca:
-Beraber çıkmadıgınız mi?
Ömer:
-Yok Hocam
Hoca:
-Endişenlemeye başlamıştı.Nereye gider mu?
Hemen koşarak etrafa bakmaya dışarıya çıktılar.
Hoca:
-Ömer sen ön tarafa bak bende arkaya bakayım belki ordadır.
Ömer:
-Tamam Hocam
Hoca:
-Murat , Murat,Murat diye ara,ara bağırıyordu ama hiç bir ses yoktu.
Şoför geldi.
-Hoca hanım Murat yok her yere baktık yok?
Hava iyice kararmıştı,ne yapacağız şimdi ailesinde haberi var geliyorlar.
Hoca:
-Bilmiyorum nereye gider?
O sırada Anne ve babası geldi.
Anne:
-Oğlum nerde oğlum diye endişelenmişti.
Hoca:
-Sakin olun bulunacak gelir şimdi diye teselli ediyordu.
Şoför:
-Akrabaların yanına gitmiştir yada yalnız kalmak istedi.
Anne:
-Akrabamız yok.
Fadime' nin kocası ahmetle Murat'ı aramaya gider.
Kardeşleri Murat'ın gelmesini dört gözle bekliyordu.
Murat'ın annesi ve babası hemen okula gidip okulun etrafına ve sokak aralarına bakıyordum ama bir türlü Murat ortada yoktu.
Murat'tın annesi Fadime endişenmeye başlamıştı.
Fadime:
-Nerde oğlum oğlum diye bağırıyordu.
Murat'tın babası Ahmet
Fadimem nolur sakin ol diye sakinleştiriyordu.
Ahmet cebindeki telefonu çıkarıp 155 aradı.
Ahmet:
-Alo polis mi?
Polis:
-Evet
Ahmet:
-Oğlum bugün eve gelmedi okuldan çıkıp ortadan kayboldu.Aradik bulamadık.
Polis:
-Tamam kardeşim sen eve git biz geliyoruz.
Ahmet:
-Hadi Fadime eve gidelim polisler eve gelecek.Fadime ağlaya ağlaya gözleri şişmisti. Ahmet Fadime'nin kolundan tutup eve götürdü.
Fadime:
-Oğlum Murat Murat nerdesin anasının kuzusu diye ağlıyordu.
Polisler eve gelmişti.Oglunuz en son nerdeydi.
Ahmet:
-Okuldaydi hatta öğretmen zil çalınca herkes çıkmıştı.Hatta servis on dakka beklemiş gelmediği diye arkadaşını yollamış halan ortada yok bulun amirin bulun oğlumu
Polis:
-Bulacağız bize yardımcı olmanız gerekmektedir.
Murat okulun ikiyüz metre sokağı ortasında oturup sessizliğe bürünmüştü ,gözlerini yumdu gibi halen savaşın içinde görüyordu,b irden Murat titremeye başladı.Elini kafana koyduğu gibi kendini salıyordu.
O sıradan polis murat'tı bulmuşladı arabadan indiği gibi murat'tın kolunda tuttular.
Polis:
-Oğlum iyi misin?
Halen Murat titriyordu.
Polis:
-Oğlum duyabiliyormusun?
Murat'tan ses yoktu.
Polis abiler biraz murat'tı bir iki sefer salladılar.
Murat polisleri görünce şaşırdı.
Polis:
-Oğlum senin adın ne?
Murat
Polis:
-Annen,baban seni arıyorlar.
Polis:
-Gel Murat'tı eve götürelim.
Eve geldiğinde kardeşleri camda murat'tı gördüler.Hemen koşarak kardeşlerin yanına gittiler.
Kardeşleri Murat'ı sarılarak öpüyorlardi. Çığlıkları duyan anne cama baktığında kardeşleri sarılmıştı.
Fadime:
-Oğlum Murat Murat diye bağırarak koşarak geliyordu.
Fadime:
-Murat'ta sarılarak gözyaşı döküyordu.Oglum nerdeydin çok korktum bir daha bırakma tamam mı oğlum?
Murat:
-Tamam anne söz bırakmıcam.
