Murat okulun son gününde ,bugün karne günüydü. Bugün mutluluktan havalara uçuyordu.Karnesi hepsi peki idi.
Murat koşarak eve gitti.
Ben:
-Anne Anne diye bağırıyordu.
Anne:
-Noldu oğlum niye bağırıyon?
Ben:
-Anne sana güzel haberlerim var?
Anne:
-Neymiş oğlum?
Ben:
-Bugün karne dağıttılar, hepsi peki
Anne:
-Çok sevindim canım oğlum
Hadi gel yemek hazır acıkmışındır.
Elini yıka gel sofraya canım oğlum.
Ben:
-Tamam Anne
Artık Murat'tın zamanı gittikce azalıyordu.Murat'tın dört senesi daha vardı. Askeri sınava ama çok çalışması gerekiyordu.Derslerine çok zaman ayırıp başarı elde etmesi gerekiyordu.Zaman oldukça çabuk geçiyordu,bir bakmışsın ki lise dördüncü sınıfı bitirmişim.
Babam otuz beş yaşındaydı.Kalıplıydı ve uzun boyluydu.Babam küçüklükten beri çok çalışkandı halende öyle.
Babam elektrik mühendisiydi, tehlikeli bir işi vardı çok çalışıyordu. Bazen çok geç geliyor, bazen de gelmediği günler oluyordu. Babam'ın çalıştığı şirkette dört eleman çalışıyordu. Ama eleman sıkıntısı var.Elektrik arızası çok oluyor, bazen yetişemedigi bile oluyordu.Dört kişiye belirli yer ayırmışlar,Babam en zor bölgede tek başına çalışıyordu.Bir hata olsa Babam yatalak olurdu ,bu yüzden çok dikkatli ve yavaş ,yavaş yapardı.Babam çok yorgun oluyordu, bazen hiç dinlenmesi olmuyor.
Eve geldiğinde banyosunu yapıp yatağında uyuyordu; ama en fazla iki saat yatabiliyordu.
Annem bu duruma çok üzülüyordu. Hep geç gelmeler bazen hiç gelmiyor,bizimle vakit geçiremiyor ne de yüzünü doğru, dürüst göremiyorum,diye söyleniyordu.
Babam:
-Fatma bende dinlenmek istiyorum ama olmuyor eleman bulsam bir gün dinlenmem olur.
Anne üzüntüyle ;peki Ahmet
Babam:
-Yapma böyle karıcığım, ben de böyle olmasını istemezdim.
Annem:
-Bugün çocuklar karnesini aldılar, hepsi pek iyi, Maşallah,artik büyüyor, onların gelecegini düşünmemiz lazım.Ben artık yetişemiyorum,seninde biraz yardımcı olman lazım.Onlara vakit ayırmalısın.
Annem babama çok kızardı çok çalışıyon biraz bize vakit geçirmek istiyordu.Annem çok korkuyor Ahmet elektrik çarpması onun için çok büyük sıkıntılar yaratabilirdi.
Ben,annem,kardeşimle birlikte büyük akvaryuma gittik ama pek mutsuz dum.Çünkü babam yoktu, onunda yanımızda bizimle eğlenmesini isterdim.Sanki babamı yokmuş gibi davranıyor evde bazen ihtiyacım olduğu halde Babam yoktu yanımızda olmasını çok isterim.
Ama bazen de çalışması gerekiyordu, çünkü ihtiyacımız ve geçinimizi sadece babam sağlıyordu.
Babam olmasaydı, zor günler geçiriyor olabilirdik.
Bu yüzden babam'a çok teşekkür ederim.
