20 DREAMS

TWENTIETH DREAM;

TWENTIETH DREAM !
(22-05-2011)

ostatni dzień życia na tej planecie. nie wiem, czy cieszyć się, czy może płakać. nie wiem nic, Zayn.

jesteś jedną z najważniejszych dla mnie osób, od ponad trzech lat. zawsze miałam w tobie oparcie. nawet wtedy, kiedy nie rozmawialiśmy.

chciałabym, urodzić twoje dzieci, najlepiej bliźniaki.

chciałabym, wziąć z tobą ślub.

chciałabym, żebyś mnie kochał.

chciałabym, abyś wiedział kim jestem.

chciałabym, móc przytulać się do ciebie co noc, ale w trumnie cię ze mną nie będzie, prawda?

nie czuj się winny mojej śmierci, to nie twoja wina.

będę tęsknić.

a, i zapomniałabym o najważniejszym.

JESTEŚ MOIM DWUDZIESTYM MARZENIEM, ZAYN.

najszczerszym i najbardziej nieosiągalnym marzeniem.

kocham cię.

twoja aż po grób,
Sunny

☆~

serce w piersi chłopaka stanęło, a on nie potrafił wydusić z siebie ani jednego słowa.

trzymał w dłoni karteczkę, od dziewczyny, która zmarła, podczas jej pisania.

nie mógł powiedzieć nic na swoją obronę. nie miał pojęcia, dlaczego to właśnie on stał się osobą, w której zakochana była sunny.

był wyniszczonym nastolatkiem, a ona straciła na niego swój czas.

chciał przeprosić ją za wszystko co zrobił i czego nie zrobił.

na korytarzu rozległ się dźwięk dzwonka, oznajmiającego godzinę tortur, czyli tak zwanej matematyki.

przetarł opuchnięte oczy i udał się do klasy, po której rozchodziły się rozmowy o jelenie parker, która nie przyszła do szkoły.

nie miał pojęcia dlaczego rozmawiali akurat o niej, skoro nikt przecież się nią tam nie interesował.

nikt, oprócz nialla horana, który siedząc w ostatniej ławce przy oknie, łkał cicho do plecaka, starając się nie zwracać na siebie uwagi.

zayn, usiadł na krześle przy ławce, po której zaczął bazgrać długopisem.

━ dzień dobry, dzieci ━ powiedziała pani rosalie, której zwykle uśmiech nie schodził z twarzy.

w tamtym momencie oczy nauczycielki były opuchnięte i podkrążone, od płaczu.

dlaczego więc wcześniej płakała?

━ może wiecie, albo nie, ale ━ powiedziała, a głos na końcu zaczął się załamywać. ━ wasza koleżanka z klasy, jelena, była bardzo chora i...

━ umarła ━ wtrąciła ana, a pani rosalie poprawiła okulary znajdujące się na jej zgrabnym nosie. kobieta przytaknęła lekko głową, wybuchając niepowstrzymanym płaczem.

━ chciałabym, abyśmy okazali jej odrobinę szacunku, poprzez modlitwę ━ dodała nauczycielka, składając dłonie przygotowując się do modlitwy.

powoli wszyscy wstali z miejsc, a zayn nie potrafił okiełznać bólu, jaki ogarnął go w tamtej chwili.

jelena parker ━ tak się nazywała.

po chwili złożył dłonie w ten sam sposób jak jego rówieśnicy.

nigdy się nie modlił, ale obiecał sobie, że musiał to zmienić.

dla niej, ponieważ wiedział, że byłaby z niego dumna.

☆~