Secretly We Are Gay *//SWAG//*

//Τηλεφώνημα

Ξύπνησα με πονοκέφαλο.

Ήμουν στο κρεβάτι κάποιου δεν θυμάμαι τι έγινε χθες. Νιώθω ένα σώμα δίπλα μου να με αγκαλιάζει ,να με φιλάει στον λαιμό. Ποιός είναι αυτός?

Γυρνάω και αντικρίζω έναν χαμογελαστό Νίκο ,χαμογελάω και εγώ με τις αναμνήσεις που μου έρχονται από το χθεσινό πάρτυ. Εγώ και ο Νίκος χορεύαμε συνέχεια, μιλάγαμε και περάσαμε όλο το πάρτυ μαζί.

Τα χείλη του ενώθηκαν με τα δικά μου και μουρμούρισε καλημέρα ενώ με φιλούσε.

"Καλημέρα και σε εσένα."

Αρχίσαμε να γελάμε και οι δύο. 

"Τι θες για πρωινό?"

"Εσένα."

είπε και συνέχισε να με φιλάει πιο γρήγορα, τα χέρια του χάιδευαν τα σώμα μου και τα δικά μου έκλεισαν πίσω από την πλάτη του φέρνοντας τον πιο κοντά μου.

.................................................

Σηκώθηκα από το κρεβάτι νιώθοντας τα μάτια του πάνω στο σώμα μου, πήρα την λευκή μπλούζα του και την φόρεσα. Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.

"Παρακαλώ"

"Λοιπόν άκου με προσεχτικά."

Κάπου αναγνώρισα αυτη την φωνή, δεν μου ερχόταν το όνομα αλλά από κάπου θυμόμουν να έχω ξαναμιλήσει με αυτό το άτομο.

Ο Νίκος μου έκανε νόημα ποιός ήταν . Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στο μπάνιο να μιλήσω.

"Θέλω βοήθεια Μαρκέλα..."

"Ποιός είναι?"

"Δεν μπορώ να μιλήσω, θέλω να πας στο αγαπημένομας καφέ και να ζητήσεις το πακέτο"

"Ποιό πακέτο? Ποιός είσαι"

"Ο Βαγγέλης, Μαρκέλα κάνε αυτό που σου είπα και περίμενε τηλεφώνημά μου... μην απαντάς σε απόρητα νούμερα." 

Έκλεισε το τηλέφωνο.