When You Changed My Life

Kabanata 4

"I did find you", sambit nito habang patuloy pa rin ito sa pagda-drive. "And, it's a surprise na inaanak ka pala ni Mama", pagpapatuloy nito na hindi man lang magawang sumulyap sa kanya.

She said nothing again. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin dito. Isa pa he paid for her so why's the hell on Earth he'll gonna find her? Sa totoo lang gusto rin niya malaman ang sagot sa kanyang tanong kaya lang she controlled herself. Wala na din itong sinabi pa kaya ayaw din niyang magkomento.

Hininto nito ang sasakyan sa isang restaurant. Kakain daw sila dahil parehas pa  silang hindi kumakain. Ayaw sana niya but he insisted. He chooses foods for her dahil ayaw niya talaga at nahihiya siya. He was again staring at her kaya panay ang iwas niya na magtama ang mga mata nila. She look at outside the window since nasa malapit sila ng bintana.

As much as possible ayaw na niyang tanungin pa siya nito lalong lalo na ang bagay na ayaw na niyang maalala.

"Ganyan ka ba talaga?" he asked him.

"Huh?" tanong niya dito.

"You're acting like I never exist", naulinigan niya ba ang sakit sa boses nito. Bakit ganoon? Hay naku Lara guni-guni mo lang 'yun!

"Pasensya ka na, marami lang akong iniisip", palusot niya dito na sa tingin niya  naman ay umepekto ito sa kasama. Bumalik ang kaninang sigla sa mga mata nito and there he goes, asking too many questions.

He was acting as if we're too close. Bakit ganito ang aura niya? May kakayahan na mag-imbita ng damdamin na mayroon siya sa kasalukuyan. He wasn't bad after all.

Ngayon lang niya na diskubre that this guy is really gentleman and with strong sense of humor. Nadarama niya na hindi fake ang pakikitungo nito sa kanya. He can feel his happiness. He can feel that this man is something special. Argg! You're impossible Lara.

She was so surprised knowing what kind of personality William had. Gusto na niyang isipin na swerte pa rin siya na ang lalaking pinagalayan niya ng sarili niya ng buong buo ay hindi basta-bastang tao. He was a man full of joy. He's too valuable to be disregarded by anybody. Inaamin niya, she enjoyed the dinner with him. She enjoyed his stories and laughter.

"Oh my God, it's already nine. Kailangan ko ng umuwi." Hindi niya namalayan ang lumipas na oras kaya naman ng makita niya ang oras ay agad siyang nagmadaling tumayo at kinuha ang gamit.

"Hey Lara wait! I'll take you home", boluntaryo nito sa kanya.

"No William, nilibre mo na nga ako sa foods. Kaya ko naman umuwi. Sige na uwi ka na din..."

He grasps her hand before she had able to leave. "Lara, please let me take you home", pakikiusap nito sa kanya. Hayan na naman, sa bawat pakikisumamo nito tila ba magneto ang hatid ng mga matang iyon sa kanya. Wala na siyang nagawa kundi ang pagbigyan na lang ito.

While driving her home, pasulyap sulyap lang ito sa kanya. Bakit ganito ang nadarama niya? Para bang meron mga dagang naghahabulan sa dibdib niya. Kinakabahan siyang hindi niya mawari. Yes she was safe from any harm because she was so sure that William is a kind and nice person.