Ruhumu yansıtmak ister gibi, kara bulutlar çökmüş gökyüzüne. Duygularımı anlar gibi, içimde ki sıkıntıyı belli etmek ister gibi.
Uzun zamandır tek bir olumlu bir şey yaşamadım hayatımda, mesela en son ne zaman mutlu oldum hatırlamıyorum, ya da ne zaman içten bir şekilde gülümsedim, gözlerimden yaşlar gelircesine kahkahalar attım bilmiyorum. Bilmemek kötü ama bundan da kötüsü belirsizlik.
Hayatım boyunca birçok kötü olay geçti başımdan, hepsinde de yalnızdım. Aslında buna alıştım, bir düşünün yalnızsınız herşeyi tek başınıza yapıyorsunuz, mesela artık tek yaşıyorsun sadece kendinden sorumlusun, koruman gereken tek kişi sensin.
Yalnızlık seni o kadar da rahatsız etmiyor zamanla, ölüm korkusu da yok içinde.
Ama ben şimdi korkuyorum işte, hem de ölesiye korkuyorum tüm iliklerimde hissedecek kadar, bedenimi saran bu korku sadece bir gün onu kaybetme düşüncesiyle başladı. O kim mi? Benim en değerlim yaşaması için ölmeyi göze alabileceğim tek insan, o benim Meleğim😇
"Herkese merhaba👋😄
Ablamla birlekte yazdığımız bir kitap vardı. Vardı diyorum çünkü, artık onu ben yazmıyorum, yaşadığım olaylar yansıtmak istediğim duygular düşününce çok başkaydı. Bu yüzden karar verdim ve kendi hikayemi yazmak istedim, ve iyiki de öyle yapmışım, anlatmak isteyip anlatamadıklarım ve dile getiremeyip sustuğum ne varsa hepsini hikayemde ki baş karakterim sayesinde yapacağım. Bu beni çok heyecanlandırıyor, sanki yeniden doğmuş gibi hissettiriyor neyse çok konuştum😂🙈🙊 umarım beğenirsiniz ve hatalarım olabilir şimdiden kusura bakmayın ne de olsa ben sadece kendini anlatmaya çalışan biriyim😊😊 Şimdiden Hepinize Teşekkür ederim😍😍 Yazarınızz Baharr🙈😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
B¡KE "VED¡A"
ChickLitRuhu yaralıydı kadının, acılarında boğulmuştu. Sorunları arasında kaybolmuş, kafasının içinde yankı yapan seslerin onu yönetmesine engel olmaya çalışıyordu. Düşünceleri karmakarışık olmuştu, insanların ve geçmişinin de etkisi olan, kendi yarattığı...
