Cezalı İkizler

🌹CEZALI İKİZLER- 11.BÖLÜM

Multi : Pars Tuna

Dolunay Ulusoy dan :
Sabah bir sarsıntıyla uyandım. Yağmur "Dolunay , Dolunay kalk hadi Dolunay "dedi. "Ne var be ne var delirttin insanı " dedim . "Eve döncez ya hani bi de bi haberim var sana sabah erkenden Ecemle Ege sizin arabayla Esma Sultanıda alarak Istanbula dönüyolarmış " dedi . "Niye ya , niye yapmış böyle bir mallığı " dedim .

"Bilmiyorum sanırım sizin durum " dedi . "Ya zaten bastan belliydi o da kaç yıllık kardeşiz böyle yapılır mı ya? "Dedim. "Neyse hadi hazırlan 1 saate çıkıyoruz " dedi . "Tamam hazırlanıyorum " dedim. Üzerimi giydim bavulumu toplarken kapı açıldı. Gelen Savaştı ." Hazır mısın ? " "Evet bitti sayılır " dedim.

"Ecem gitti " dedi sesi donuktu. Suratı sert gibiydi . " Biliyorum sanırım... Sanırım o bizi kıskanıyor " dedim . "Sana aşık olmuş olamaz dimi sadece bir hoşlantıdır " dedim . "Umrumda değil bu gözler sadece seni görüyor başkasını aldırış etmiyor " deyip yanağıma masum bir öpücük kondurdu .

"Ben de seni çok seviyorum ama         Ecem i kaç yıllık arkadaşımı kaybetmek istemiyorum " dedim .        "Yapacağız artık bir şeyler " dedi.
"Ben bavulunu indiriyim sen de hızlı ol bu arada kardeşin manita yaptı sanırım dün ki kız bizimle istanbula geliyor " dedi ." Sana bir sır veriyim mi ? " dedim . Küçük çocuklar gibi tatlı bir şekilde kafasını salladı. 

"Bunlar küçüklükten beri böyleler ama Doruk cesaret edipte söyleyemiyor sevdiğini " dedim .
"Ee herkes benim gibi romeo değil tabi " dedi . "Senin juliet in güzel be " dedim . "Hemde dünyalar güzeli " dedi  ve dışarı çıktı . Ben son kez etrafa bakıp odadan çıktım.

Herkes aşağı salonda oturuyordu . Çağlada dahildi . "E Dolunayda sonunda gelebildiğine göre hadi çıkalım " dedi Ateş . Dışarıda iki araba vardı biri Ateşin ki diğeri Savaşın ki idi . Cem ile ben Savaşınkine bindik . Yağmur, Doruk , Cağla da Ateş 'in kine  bindiler .

Yolculuğumuz başlıyordu en son etrafa bakıp kapıyı kitleyip arabaya geldi Savaş. "Gençler izninizle dün gece biraz fazla kaçırmışım kitap okumayı uykumu alamadım da size ayıp olur mu ? " dedi Cem . "Yok ,yok yat dinlen sen " dedim . "Tamam o zaman " deyip arka koltuğa uzandı.  Çok çalışıp çok okuyordu bu çocuk.

"Ee Ecemle ne konuşucaksın ? " dedi Savaş. " Bilmiyorum dün gece bizle hiç konuşmadan eve geldi  bugünde sabah bize haber vermeden gitti " dedim.  "Çok şey yapma ya minicik bir kırgınlıktır " dedi Savaş.

O sırada telefonum çaldı.  Arayan Parstı. "Kim arıyor ? " diye sordu Savaş . "Pars " dedim . Bi an suratı değişti , kasıldı  , sinirlendi sanki.  "Ver ben açayım " dedi . "Savaş " dedim . "Ver sen bana bir şey demiycem " dedi . Dahada sinirlendirmemek için verdim telefonu.

"Ne var lan ?" Dedi Savaş . Telefon hopörlerdeydi. "Sen kimsin ya Dolunay nerde ? " dedi . "Napacan Dolunay ı lan " dedi Savaş . "Sanane lan ne istersem onu yaparım ver telefonu bir şey diycem " diyince . Savaş sinirlendi . " Ne diyon lan sen Savaş ben tanıdın mı oraya bi geliyim varya o zaman gör sen " dedi Savaş .
"O it babası hangi delikteyse çıkacak ortaya " dedi . "Yaw siktir git işine bida da arama Dolunay ı " diyip kapattı.

"Engelle numarasını " dedi . "Tamam sakin ol biraz " dedim . "Konu sen olunca sakin olamıyorum Dolunay " dedi . Bir süre sessizce gittik.  "Ekimi çok mu sevdin " dedim . "Bi kız nasıl sevilirse o kadar çok " dedi . "Beni asla  o kadar sevmeyeceksin demi " dedim.  "Öyle deme ölmüş bi insanla kendini kıyaslama " dedi . "Ikinizinde yeri ayrı  o ... O öldü  ama hâlâ buralarda bi yerde minicikte olsa orda " dedi. Kalbini gösteriyordu.  "Şimdi sen varsın umarım sonsuza dekte sen olursun " dedi . "Peki" demekle yetindim.