I Am The Mother Of His Baby.

3: Mall

Chapter 3: Mall

Shenna's POV

"Mwami! I want that! And this,this,this." I laugh. Were here at my Cousin's Mall. It's my son's request. Nagtuturo siya ng nagtuturo ng mga damit na gusto niya. Magsasabi siya tapos ilalagay rin agad sa basket so wala ring silbi ang pagpapa-alam niya. Hays.

"Mwami! Let's go to counter."

"Alright."

"80,000 miss" The girl said. Inabot ko ang bayad sa babae at lumabas na kami.

"Mwami! I want to eat to Jollibee" My son's said. I smiled at him and nodded.

We ordered spaghetti and rice with chicken. I also ordered a 2 sundaes and 2 large fries. I love fries and sundae. Isinasawsaw ko kase ang fries sa sundae that's why I love them.

As we were eating, inilibot ko ang aking paningin ng mahagip ng aking mga mata ang pinakahuling taong nais kong makita. It's him. It is the father of my son. It's Lance Salvador.

Tinignan ko ang mga kasama niya. It's Jon,JM and Steve,his bestfriends.. Tila natuod ako sa aking kinauupuan ng magkatagpo ang aming mga mata. Halata ang pagkabigla nito. Mabilis kong hinila si James palabas ng fast food tutal tapos naman na siyang kumain. Nagulat man ang anak ko ay nanahimik na lamang siya. Tumingin ako sa kanya at ngumiti.

"I understand Mwami! Don't worry." And he smiled. Binuhat ko na siya para mas mabilis kaming makalakad papuntang parking lot nitong mall. Bullshit. Bakit ngayon pa naman dumami ang tao. Pakiramdam ko ay may sumusunod pa rin sa amin kaya mas binilisan ko na ang pagtakbo ko. At sa wakas, after how many years, nakarating din. Mabilis kong nahanap ang kotseng dala namin at ipinasok sa passenger seat si James na nakatulog na pala. Umikot ako papuntang driver seat ng maramdaman kong may humawak sa palapulsuhan ko. Napapikit na lamang ako ng mariin at humarab sa humawak sa akin. Hindi na ako magtataka ng si Lance iyon.

"Ano bang kailangan mong gunggong ka!?" Sigaw ko sa kanya. Nakakirita. Nakakabanas. Nakakabwisit. "Nakita mo namang pauwi na a-ako diba?" Kung maaari ay hindi malaman ni Lance na may anak siya.

"Who is the child?" He asked.

"Anak ko." Simpleng sagot ko. Nakita ko namang nandilim ang mood ng gunggong. Goddamn it. Sa kakaiwas ko ito ang hinantungan eh noh.

"Kanino?" Tanong niya nanaman. Aba'y paiklian lang ng salita? Gago talaga toh.

"You don't need to know. I need to go." I said bago pumasok sa kotse ko. Isinara ko ng patabog ang pinto ng driver seat at sinulyapan ko ang aking anak na hindi man lang nagising. Sorry anak ha, kung hindi muna kita mabibigyan ng kompletong pamilya. Pasensya na.