3. Lynn

16 1 0
                                    

De volgende ochtend wordt ik wakker omdat er een klein streepje zonlicht precies op mijn gezicht schijnt. Ik draai me om en kijk op mijn telefoon hoe laat het is.

Bijna 9 uur. Heerlijk dat je hier kan uitslapen, en niet dat er een wekker om half 7 afgaat.

Gisteravond toen we weer terug waren in het hotel, heb ik met mijn ouders nog wat gedronken toen Timo al naar bed was.

Opeens moet ik denken aan gisteravond, toen we de parkeerplaats opreden dat ik een schim zag wegschieten.

Als we naar beneden gaan om te ontbijten, kan ik het maar niet loslaten.

Beneden in de ontbijtzaal zie ik Isa zitten. Ze zwaait.

'Mam, ik ga even naar Isa, ze zit daar.' En ik wijs naar Isa.

'Ja, is goed,' antwoord mijn moeder.

'Heey, hoe gaat ie?' vraag ik als ik bij Isa aankom.

'Mwah, gaat wel, mijn ouders zaten net te zeuren dat ze vandaag eigenlijk anders willen gaan doen dan alleen maar rondhangen in het hotel.'

'Oh, en wat zei jij?'

'Ik heb gezegd dat ik vandaag al met jou had afgesproken, en dus niet iets anders kon gaan doen.'

'Ja mooi zo, want ik moet je nog iets vertellen.'

Isa kijkt me nieuwsgierig aan.

Ik kijk schichtig om mij heen.
'Maar niet hier, ik vertel het op een plek waar we alleen zijn. Je weet maar nooit..'

'Ja maar, nu wil ik het weten ook,' protesteert Isa. 'Anders moet ik nog zo lang wachten!'

'Dan heb je pech gehad, want ik ga je het nu echt niet vertellen,' zeg ik schouderophalend.

Als we weer boven zijn na het ontbijt, pak ik mijn zwemspullen.

'Mam, ik ga naar Isa toe, we gaan zwemmen!'
'Hoelaat ben je weer terug?'
'Ehm, ik denk voordat we gaan lunchen.'

En ik loop de deur uit.

Als ik de hoek om loop, zie ik dat Isa al in de gang staat te wachten.

'Héhé daar ben je eindelijk. Ik kon echt niet meer wachten op je verhaal.'

Ik grinnik even en kijk Isa aan. 'Jij hebt ook echt geen geduld hè?'

Isa kijk me aan en rolt met haar ogen.
'Vind je het gek? Jij zegt dat je iets wilt vertellen en vervolgens moet ik wachten totdat we ergens alleen zijn. Ja, dan heb ik daar geen geduld voor hoor!'

'Ja oké, als we bij het zwembad zijn zal ik het je vertellen.'

Het is helemaal moet druk in het zwembad. We leggen onze handdoeken neer op 2 ligbedjes en lopen naar de rand van het bad.

Ik neem een aanloop en duik het water in. Als ik weer boven water kom, zie ik dat Isa nog aan de kant staat.

Ze loopt naar een trapje dat het zwembad in gaat en komt naar mij toe gezwommen.

'Ga je het me nu dan eindelijk vertellen?' Vraagt ze.

VerdwaaldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu