gözlerimi açtığımda kendi odamdaydım. ömerin kollarına alışınca tabi..
dün gece sude beni neredeyse gidecek olduğum için bir ton fırça atıktan sonra ömeri anlattırmıştı. şimdi de uyumam aldırmadan olanca sesle kahvaltı hazırlıyordu sanırım. saçlarımı dağınık bir topuz yaptıktan sonra sudeye bağırarak yanına gittim.
defne: sen manyak mısın ya sabah sabah bu ses ne! uyuyorum-
sude pis pis sırıtırken ömer de bana bakıyordu.
defne: ö-ömer?
ömer: günaydın.
defne: g-günaydın.
sude: hadi gel ama kahvaltıya..
sudeye pis bir bakış attım.
sude: aaa saate bakın benim çıkmam lazım. neyse ömer var yalnızlık çekmezsin neye ben kaçtım.
sude kapıyı kapattıktan sonra attığım yastık kapıya çarptı.
ömer: çok da güzelsin böyle aslında..
defne: dalga geçme benle!
ömer: geçmiyorum ki gerçekten çok güzelsin.
öbür yastığı da ömere fırlattım. tuttu ve yanıma geldi. ellerimi tuttu ve beni kendine çekti. fısıldayarak konuşmaya başladı.
ömer: onu bunu bırak da..ben çok özledim seni..
ömerin nefesi tenime değince ürperdim.
defne: hımm.
ömer: sen özlemedin sanırım?
defne: yok canım özledim de..
ömer: kızardın mı sen?
defne: yoo..
ömer beni kendine iyice yaklaştırdı. yüzümü çevirdim.
ömer kafamı çevirdi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
ömer: günaydın..
defne: günaydın..
kahvaltıdan sonra ömer yanıma oturdu ve kollarıyla beni sardı.
defne: sen böyle beni sarıyosun ya ömer..ne biliyim sanki..sanki...kendimi güvende hissediyorum. sanki senin kollarındayken bana hiçbir şey olmazmış gibi..
ömer: olamaz zaten.
ömer saçlarımı öptü.
defne: aşk bu galiba..daha önce yaşadığım hiçbir duyguya benzemiyor..
ömer: öyle...
defne: saat de ne ge olmuş gitsek mi artık?
ömer: utandın mı sen?
defne: yoo yani ben geç kalırız diye şey ettim.
ömer: ama ben hiç doya doya sevemiyorum seni..
defne: yaaa...o zaman şey yapalım..bugün gitmiyim ben...
ömer: bencede..
defne: eee?
ömer: eee?
defne: napalım o zaman?
ömer: ben sana sarılıyım,kokunu içime çekiyim, olmaz mı?
defne: olabilir tabii..
ömer beni kollarına tekrar aldığında kafamı göğsüne gömdüm. gözlerimi kapattım. tekrar açtığımda ömer beni izliyordu.
ömer: günaydın..uykucu.
hala ömerin kollarındaydım.
defne: hıh? uyumadım ki ben..sadece..
esnedim.
defne: sadece gözümü dinlendiriyodum.
ömer: uyurken de seni seyretmesi daha bi güzeldi ama..
ömerin yanağına ufak bir öpücük kondurdum ve kalmaya çalıştım ömer beni kendine çevirdi ve alnını alnıma yasladı.
Defne: Ömer ya...
Ömer: hımm?
Defne: sen nerden çıktın benim karşıma ya?
Ömer: iyiki çıkmışım o zaman?
Defne: iyiki...
Ömer'in kollarından kurtuldum ve koltuğa oturdum.
Defne: bütün gün burda mı oturcaz?
Ömer: bana uyar... seni izlerim bütün gün..
Defne: ya Ömer..
Ömer: bu kadar güzel olmasaydın sende..
Defne: ya ama utandırıyorsun beni..
Ömer: utanınca bu kadar güzel olan başka birini görseydim onu utandırırdım
Defne: ama şımarırım bak..
Ömer: şımar..
Defne: Ömer!
Ömer: sevgilimmm?
Defne: n-ne dedin sen?
Ömer: sevgilim?
Defne: yaaaa.. bidaha söylesene..
Ömer: aşkım,sevgilin, hayatım..
Ömer'in yanına kaydım ve başımı göğsüne yasladım.
Ömer saçlarımı öperken Ömer'in kokusunu içime çektim.
Defne: aşkım?
Ömer: efendim aşkım?
Defne: böyle diyince de güzel oluyo ya..
Ömer: yapma yaa.
Defne: öyle gerçekten..
Ömer: seviyorum seni.
Defne: seviyorum seni!
Ömer akşam yemeği hazırlarken ben de tezgaha oturmuş onu izliyordum.
Defne: ben hazırlardım aslında..
Ömer yanıma geldi ve ellerimi öptü.
Ömer: ben bu ellere bir iş yaptırabilir miyim sence?
Defne: yaptıramaz mısın??
Ömer: ıı.. yaptıramam..
Defne: ama şımarırım bak.
Ömer: şımar o zaman..
Defne: ama şey yemeğe bak o zaman sen yanmasın.
Ömer yanağıma bir öpücük kondurup gitti.
Akşama doğru kafamı Ömer'in omzuna yasladım ve Ömer'in saçlarımı okşamasına izin verdim. Sabaha. Doğru zilin sesiyle uyandım. Ömer'e baktım ama daha uyanmamıştı. Yavaşça kalktım ve Ömer'i uyandırmadan kapıya doğru ilerledim.
Kapıyı açtım ve karşımdaki sarılsın kadına baktım. Birden Ömer'i arkamda hissettim.
Ömer: Yasemin?
Son...
