the lost.. (book2 myslave)

chapter 1..

chapter 1..

lian's pov..

nagising akong may naririnig na nag uusap..

minulat ko ang mga mata ko..
i saw my brother teasing a familiar face..

i was to speak when migz tell me to keep quiet..

inalalayan niya ako patayo..

listening to john's teasing voice make me feel bothered for the girl..

i told him to stop..
nagulat silang dalawa ng magsalita ako..

sinundan ni migz at ni mom ng pagsaway si john..

but he defended his own self..

when mom ask for janine..
napayuko siya..

and told that janine fainted..

mom were to see janine nang makita ko si daddy lance..
nagulat ako..

i called her,doon niya nakita si daddy..

we ask john what happen pero tila nagtaka ito..

yumuko ito at tumahimik..

later that time mom cried so hard..

so migz ask kung ano ba talaga nangyari kung bakit kami nasa ospital..

kahit ako wala akong maalala..

then mom started to talk hardly..

kiel is dead..
i saw how lance shot him to death..
and how someone shot him too..

humagulhol ito..

hindi ako natinag sa kinatatayuan ko..
my dad is dead??

tanong ng isip ko..
parang huminto ang mundo ko habang hinahagilap sa isip ko ang nangyari..

then tears falls from my eyes like a river..
saksi din ako sa nangyari..
nandon ako but i didnt know that mom was there too..

andaming naging katanungan sa isip ko..
pero isa lang ang gusto kong kumpirmahin ngayon..
i speak as if im a strong woman..

where's my dad.. 

at the house..
sagot ni john..

naglakad ako sa pinto at nagpaalam..

maiwan ko muna kayo..

nang maisara ko ang pinto ay tinakbo ko ang hallway habang pinapalaya ko ang mainit na likido sa mga mata ko..

palabas na ako ng may humatak sa akin at yumakap..

stop it lian..

i know its migz..

i'll bring you home..
sabi nito..

kinulong niya ako sa bisig niya kaya umiyak ako ng umiyak doon..

hindi huminto ang mga luha ko hanggang sa makarating ako sa burol ng ama ko..

dahan dahan akong naglakad papasok..

ramdam ko ang panginginig sa katawan ko habang tanaw tanaw ang litrato niya..

dad..
it cant be..
i thought your not gonna leave..
we still have a lot of years to come yet..

niyakap ko ang kabaong niya..
ang sakit sakit..
of all people bakit ikaw pa..

galit na galit ako sa taong naging dahilan ng pagkawala niya..

dad!!

hiyaw ko dala ng sakit at galit..

bumangon ka diyan dad!
i know its not true..