Telefonu öyle bir hızla kapattım ki, parmağım kızarmıştı. Kendimi bir çırpıda balkona attım. Üçü de oradaydı ve ne tepki vereceğimi bekliyorlardı sanırsam. "S-sen t-telefon numaramı n-nasıl buldum ? " dedim sarışın olana. Sanırım o şaşkınlıkla kekelemiştim ama umrumda bile değildi. Şuan tek umrumda olan ve merak ettiğim şey o oğlanın telefon numaramı nereden bulduğuydu.
"Yine sert çıktın bak ayıp ediyorsun haa." dedi yüzünde alaycı bir gülümsemeyle. "Sana bir soru sordum sarışın. Cevap ver." dedim sertle. " Ooo. Sarışın. Sevdim bunu." dedi. Bu çocuk kendini ne sanıyor dostum ? "Ufff. Kes ukalalığı. Numaramı her nerden bulduysan benimle uğraşmayı kes tamam mı? " dedim ve hızlı bir sekilde içeri geçtim.
Sanırım biraz sert olmuştu son söylediklerim. Ama haketti yani ya! Ne kadar ukala birisi! Ya bi kere numaramı kimden, nerden , nasıl buldu hiç anlamıyorum. Belki 118 80'den felan bulmuştur? Adımı soyadımı söyleyip almıştır felan ? Olamaz mı ya ? Uf aman iyice saçmaladım. Adımı bilmiyor ki daha. Ama belki annesine sormuştur ordan öğrenmiştir. Tam kendi kendime beyin fırtınası yapıyordum ki annem odama daldı.
"Çıkıyorum ben Ada." dedi. Nereye gidiyordu kiiii ? " Nereye ya ?" dedim şaşkın sekilde. "Ne demek nereye? Şu siteye taşınan arkadaşıma..." Tamamen unutmuştum bunu. Gitse miydim acaba ? Amaaaan ne işim var ya. "Haaa. Peki görüşürüz." dedim. "Gelmek istemediğine emin misin? Tanışmış olurdun. Senin yaşında oglu var sıkılmazsın hem" dedi tekrar. Bu bir defa daha gidip gitmemek arasında düşünmeme neden olmuştu. Belki gidersem ve ısrar edersem söylerdi numaramı kimden aldığını. Neyse ya. "Hayır anne daha sonra tanışırım." dedim. "Peki, senin dediğin olsun. " dedi ve yanağıma bir öpücük kondurup odamdan çıktı. Az sonra da giriş kapısının sesi duyuldu ve gitti.
Bir elimde kitabım, diğer elimde bir tomar peçete bir yandan kitabı okuyor, bir yandan da kitabın yarattığı etkiyle gözümden dökülen yaşları silmeye çalışıyordum. Tanrım bu kitap mükemmel ! 'John Green- Aynı Yıldızın Altında'. Tam kitaba dalmış, kitabın akıcılığıyla jet hızında okuyordum ki telefonumun çalmasıyla kitabı elimden bıraktım. Olamaz ama yaa! En heyecanlı yerde de olmaz ki ! Arayana baktım. Mine. Beklediğim gibi.
"Öldün mü kaldın mı kanka ? Sanalda açık değilsin. Telefonunu aradım birkaç defa açmadın. Merak ettim be Ada. " Öyle hızlı konuşmuştu ki söylediklerini zar zor anlayabilmiştim. " Ya kaç gündür şu kitabı bitirmeye çalışıyorum. İnternete de girmiyorum haliyle ha bi de bazı olaylar oldu bugün anlatmam lazım Mine. Acaba buluşup biryerlere mi gitsek? dedim. "İyi fikir o zaman saat 2'de Starbucks uygun mu?" 'Evet uygun. Anlatacak cok şeyim var. Neyse hadi öptüm görüşürüz." dedim ve kapattım. Yaklaşık 1 saatim vardı hazırlanmak için. Bir şeyler giyip, saçlarımı yapmaya başlasam iyi olacak sanırım.
Üstüme beyaz-kırmızı, kolsuz, kareli gömleğim, altımda siyah şortumla hoş görünüyordum açıkçası. Saçlarımı nasıl yapsam acabaa. Ummm. Uf ya dışarı çıkmayı bu yüzden sevmiyorum işte. Saçımı ne yapsam, üstüme ne giysem, hangi çantayı alsam. Binlerce gereksiz şey. İçimdeki ses giy tavşanlı pijamayı çık diyor. Hic düzleştirmeyle felan ugrasamam. biri tarafından bi kaç tutam, diğer tarafından da birkaç tutam aldım ve arkada beyaz bir kurdeleyle tutturdum. Öylesine yapmıştım ama mükemmel olmuştu be. Yani özenerek yapsam berbat olurdu eminim.
Annem evde değildi. Koltuğun üzerinde duran telefonumu alıp aradım. "Anne ben Mineyle dışarı çıkıyorum." dedim. "Nereye gideceksiniz?" dedi. "Uf anneeee nereye gidebiliriz sence ?" dedim "Starbucks değil mi ? Doğru bildim ." dedi gülerek. "Eveet." dedim. " Peki git. Geç kalma 6 gibi burada ol ." dedi. "Tamam." deyip kapattım. Saate baktım. 13.30'a geliyordu. Cüzdanımla telefonumu çantama attım. Parfümden 2-3 kez sıkıp çıktım.
Daire kapısından çıkıp bahçede site kapısına doğru gidiyordum ki, arkamdan birinin seslendidiğini duydum. Kafamı o yöne çevirmemle "Ukala 3'lüyü" görmem bir oldu.
WTF ? BU DA NEREDEN ÇIKTI ?
