Hanggang sa isang araw. . . .
Nag fi-film showing kami that time. Close lahat,pati ilaw nga ay off edi syempre madilim,yung projector lang ang nagsisilbing liwanag. At dahil sa kumapit sa school uniform ko yung Malays sa araw na iyon, kaming dalawa ang magka-seatmate sa last 2 chairs nung last row. Habang seryoso akong nanunuod ang katabi ko naman ay seryosong nangungulit sa akin.
“Sige na please ”- sabi n'ya sabay kalabit sa akin
“Ang kulit mo namang insekto ka,sabing HINDI PUWEDE eh”- mataray na sabi ko sa kanya gamit ang mahinang boses,yung mukha ko ay naka-focus lang sa pinapanuod namin.
“Isang halik lang nam. . .”
Hindi na n'ya natapos ang sasabihin dahil nahalikan ko s'ya labi. Ang reaksyon n'ya ay natulala.
Kasi ang ingay-ingay n'ya eh,ka lalaking tao ang daldal daig pa n'ya yung kaibigan kong si Sera.
Hindi ko rin masyadong nakita na nakatingin pala s'ya sa akin kaya ayun sapul sa labi n'ya yung labi ko! ! ! At dahil lang duon NAWALEY NA YUNG FIRST EBER WALANG FOUREBER KISS KO ! 😭 😫
Pagkatapos ng insidenting iyon ay hindi ko na s'ya pinapansin pa,as in hinding-hindi na. Ni text ay wala na talaga 😐. Gumaduate nalang kami na walang closure sa isat-isa. 😐
At nalaman ko rin na sa ibang bansa na s'ya magpapatuloy sa kanyang pag-aaral 😢 😐
