အမုန္​းမွသည္​ အခ်စ္​ဆီသို႔ (Completed)

အမုန္​းမွသည္​ အခ်စ္​ဆီသ္​ို႔ (part 1)

အျပင္​မွာ မိုး​ေတြအညိဳးႀကီးစြာ​ရြာ​ေနသည္​ ။
လ်ွပ္​စီး​​ေတြတစ္​ဖ်က္​ဖ်က္​လ်က္​ကာ
မိုး​ၿခိမ္​းသံ​ေတြကလည္​း အလြန္​
​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​းလွသည္​။

ကိုးလ္​ တစ္​​ေယာက္​ အိပ္​ယာက​ေန ထလိုက္​
ထိုင္​လိုက္​ လမ္​း​ေလ်ွာက္​လိုက္​နဲ႔ အိပ္​လို႔လံုးဝမရ ။

'ဒီ​ေကာင္​ ခုခ်ိန္​ထိဘယ္​မွာ
သ​ေဝထိုး​ေနလဲမသိဘူး...'

ဟု ႏူတ္​က​ေန အလိုမက်စြာ​ေျပာလိုက္​မိသည္​။

စိတ္​ထဲက စိုးရိမ္​မႈ​ေတြက နဲနဲမွ​ကို ေလ်ာ့မသြား
ခါတိုင္​း​ေန႔​ေတြဆို ညဘက္​အျပင္​သိပ္​မထြက္​တဲ့
သူက ဒ​ီ​ေန႔က်​ေတာ့ လံုးဝကိုျပန္​မလာ​ေသး
ဖုန္​းဆက္​​ေတာ့လည္​း စက္​ပိတ္​ထားသည္​။

ကိုးလ္​ အခန္​းနရံ​ေပၚက
နာရီကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့
အခ်ိန္​ကား 10နာရီခြဲ​ေနပီျဖစ္​သည္​!!

''ငါ စိတ္​ပူလာပီ​ေန​ေရာင္​ရာ....."

​ေန​ေရာင္​ အိမ္​မွာ သူကလြဲပီး ဘယ္​သူမွမ႐ွိ
​ေန​ေရာင္​လဲ ခုခ်ိန္​ထိကို ျပန္​မလာ​ေသး
ဒါ​ေၾကာင္​့ ကိုးလ္​ နဲနဲ​ေတာ့​ေၾကာက္​​ေနမိသည္​။

"တီြ~~~တီြ~~~တိြီ"

ဖုန္​းျမည္​သံ ​ေၾကာင္​့ကိုးလ္​ ဖုန္​းကိုၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ​ေန​ေရာင္​ဆီကျဖစ္​​ေနသည္​။

"ေန​ေရာင္​ မင္​းဘယ္​​ေတြ
​ေလ်ွာက္​သြား​ေနတာလဲ "

"........."

"ဟဲလို ​ေန​ေရာင္​ .."

ကိုးလ္​ လွမ္​း​ေခၚေန​ေပမယ္​့
တစ္​ဖက္​ကဘာဆိုဘာမွ မတံု႔ျပန္​​ေသးပါ
ကိုးလ္​ ပိုၿပီးစိတ္​ပူလာသလို ​ေဒါသလဲထြက္​သည္​။

"ကိုးလ္​....."

​ေန​ေရာင္​ရ​ဲ႕ ​ေခၚသံသည္​ တိုးလြန္​း​ေနသည္​။

"​​ေသနာ​ေလး...ငါမင္း​ကို ည​ေနကတည္​းက​ေန
ဖုန္​း​ေခၚ​ေနတာ ဘာလို႔ မကိုင္​တာတုန္​း......"

ကိုးလ္​ စိုးရိမ္​တာ​ေရာ ​ေဒါသပါထြက္​​ေနသည္​မို႔
စိတ္တိုတိုနဲ႔ ​ေျပာလိုက္​ျခင္​းျဖစ္​သည္​။