ik probeer de deur te openen maar hij zit opslot. ik trap tegen de deur maar er gebeurd niks. 'halloo....' zeg ikzacht in het slot. 'dacht je nou echt dat ik het niet zou merken dat een sleutel van mijn eigen huis weg zou zijn. het iis een vrouwen stem dus ik ben eigenlijk opgelucht dat het niet nasser is.
gesprek tussen hannah en khadira ( de naam van haar tante):
k: dus... wat zoek je.
h: uhh niks ik... was gewoon aan het kijken voor spullen die ik aan layla had uitgeleend.
k: SPREEK HAAR NAAM NIET UIT!
h: het spijt me...
k: hannah... waarom moet je me stress geven. denk je dat ik niet weet dat je niet met nasser wil trouwen.'
h: uhh... eerlijk gezegd niet nee.'
k: denk je dat ik wil dat me zoon met jou zou trouwen?
h: ja anders had je dit toch niet gedaan.
k: hannah waarom snap je het niet. ik dacht dat je het allang wist.
h: ik weet het niet en snap het niet.
k: jou moeder heeft vroeger iets gedaan. iets wat iemands anders zijn leven kosten.
h: als je het over layla hebt daar heeft me moeder helemaal niks mee te maken.
k: nee hannah. dit gaat nog veder terug.
h: oke vertel het verhaal maar.
k: toen ik en jou moeder nog jong waren. zaten we op dezelfde school en waren beste vriendinnen. ze is tenslotte me zus. maar je moeder was gemeen. ze pesten altijd een meisje die 2 jaar jonger was. op een dag heeft ze het meisje op de grond geduwt en een paar keer in haar buik geschopt. ik was erbij maar durfde niks te doen. het meisje ademde niet meer.
h: wat hebben jullie met haar gedaan.
k: we hebben haar in een verlaten garage gelaten. het meisje is uiteindelijk gevonden en begraven.
h: waren ze nooit achtergekomen dat jullie het waren.
k: nee...
h: wil je alsjeblieft de deur open doen.
k: natuurlijk...
ik loop de kast uit en kijk me tante aan. ze heeft tranen in haar ogen. oppeens geeft me gevoel een zetje dat ik haar moest knuffelen. ik voel haar hart kloppen. het zijn snelle kloppingen.
ik laat haar los en loop de trap af en stap het huis uit zonder om te kijken. ik ga naar me scooter en rijd naar huis.
Ik ben thuis aangekomen en loop naar binnen. Er is gelukkig nog steeds niemand thuis. Het laatste wat ik wil is dat me moeder gaat vragen waar ik was en dat ik moet liegen. Ik loop naar me kamer en doe me pyjama weer aan zodat het lijkt dat ik nergens ben geweest. Ik doe me haar in een romelige knot.
Ik loop naar beneden en zit op de bank. Ik pak me telefoon en zie een email. Hij is van de politie.
Email:
Beste hannah.
Wij willen u uitnodigen voor nog een gesprek over de dood van layla. We hebben meer bewijzen en willen weten wat u ervan vind. Graag zo snel mogelijk een afspraak maken.
En natuurlijk komt deze shit weer. Ik stuur een email terug en zeg dat ik morgen half 9 bij het bureau ben. Ik besef nu pas dat het dinsdag is. En heb geen ziekmelding gestuurd. Ik ben echt niet goed bezig. Niet dat ik 24/7 aan school denk maar mis het gewoon. Alle mensen de lol in de pauzes. Zelfs sommige lessen zijn gezellig. Maar mijn vrienden mis ik het meest. Ze zijn er altijd voor me. En ik heb nu al een week niet meer tegen ze gepraat. Als dit over is ga ik zo goed me best doen. Ze gaan een mailtje sturen dat ik beste van de school ben. Ik druk perongeluk op contacten en zie gelijk dina als favorieten. Ik druk op haar profiel zodat ik het bel icoon je en haar hele nummer zie. Ik druk op het bel icoon je en hou de telefoon tegen me oor. Ik hoor hem over gaan. Na twee keer overgaan gaat hij over. Maar het is niet dina het is haar voice mail. Heeft ze nou net opgehangen? Ik snap dat ze het niet leuk vind dat ik lang niet meer met haar heb gepraat maar waarom hangt ze op? Ik bel haar nog een keer en deze keer hoor hem niet overgaan. Ik ga naar WhatsApp en na 2 minuten van haperen pak ik haar profiel. Ik zie geen profielfoto. ZE HEEFT ME GEWOON GEBLOKKEERD!? Ik ben heel confused naar me telefoon aan het kijken. Na een tijdje schakel ik hem uit en besef dat op de tijd ik haar het hardst nodig heb blokkeert ze me. Als ik naast me kijk zie ik door het raam de achtertuin waar me scooter staat. Ik doe me schoenen aan en een lange jas zodat je alleen me knieën en kuiten ziet. Ik pak me scooter en rij naar dina.
Als ik bij haar flat ben aangekomen ga ik met me vinger door de namen en zie gelijk haar naam staan. Ik bel aan en hoor na een paar seconden haar moeder door de intercom. Ik vraag of ik naar binnen mag en zonder antwoord gaat de deur open. Ik ren naar de lift en druk op de knop. Ik besef dat het lang duurt. Oppeens hoor ik de deur open en dicht gaan. Ik kijk naar achter maar zie niemand. Ik kijk weer naar de lift deuren en wacht. Na een tijdje voel ik een lichaam achter me. Ik durf niet achterom te kijken. Het is een lang lichaam een kop groter dan mij. Ik besluit om achterom te kijken en zie nasser achter me staan. Hij kijkt met grote ogen aan. En pakt me arm vast. Hij knijpt erin todat het pijn doet. Ik krimp een beetje in omdat hij me ader van me arm dicht knijpt. Ik voel gewoon mezelf gewoon wit worden. Ik heb geen kracht in me arm om hem weg te trekken. Na een paar seconden word het wit en voel ik mezelf vallen...
