Ters psikoloji

Halusilasyonlar

Gözlerimi açtığımda yanımda Hanna nin yattığını gördüm ve o güzel gözleriyle bana gulumsuyordu. İşte o anda Hanna ya

-Hanna seni o kadar çok özledim ki...

Demiştim ama Hanna bana cevap vermek yerine hala gulumsuyordu. Birden elimi Hanna nin yüzüne doğru goturmustum ama o aniden kaybolmustu.Gozlerimi açıp kapattığımda gördüğüm şeyse yatagimin çaprazinda duran Hanna nin ceseti ydi.Hanna ya yaptıklarım için az da olsa pişmanlık duyuyorum ama bu bana yaptiklarini degistirmezdi.Rahat bir nefes almak için duşa girmiştim. Dustan ciktigimda kapının kenarında Jackson un bana pis pis sirittigini gördüm.

Jackson;

-Ahh John sana boşuna eziksin demiyorum eğer sana yapılanlar benim başıma gelseydi ben cesur olup mücadele ederdim ama sen kolay yolu tercih ettin işte sadece bu yüzden eziksin cesur olup savasamadigin için...

-Siz hep beni hor gördünüz bu yıllardır hep böyle oldu ben herkese karşı ezildim ne yapmamı bekliyordun ki bunu bana siz yaptirdiniz.

Demiştim ama Jackson karşımda sinir bozucu bir tavırla siritiyordu ve bu beni çok sinirlendirmisti yumrugumu kaldırıp tam onun suratına indirecekken Jackson gözlerimin önünden kaybolmustu.Artik tüm bu yaptıklarım yuzunden halusilasyonlar görmeye başlamıştım. Hızlı bir şekilde üzerimi giyinirken telefonum calmisti.Arayan polislerdi ve beni polis merkezine çağırıyorlardı.Polis merkezine gittiğimde dedektif Timothy isminde birisi beni sorgu odalarına almıştı.

Dedektif;

-Evet John Mayer farkindaysan okula ilk gittiğinde arkadaşların seninle dalga geçtikten iki gün sonra kayboluyor ve sen esrarengiz bir parti veriyorsun büyük bir patlama oluyor sadece sen kurtuluyorsun ve seninle eskiden aynı çocuk esirgeme kurumunda olanlar da garip bir şekilde kayboldular ve hala hicbirinden haber alınamadı. Evet John seni dinliyorum.

-Bunların hepsi bir tesadüften başka birşey değil onları adam gibi tanımıyorum zaten beni suçlayrak hata yapıyorsunuz. Dedim.Ve o da;

-John bu soruşturma için ev adresinde gerekli farkindaysan seni hep telefonundan arıyoruz bazı incelemeler yapmamız lazım.

Bu sorulardan sonra aklımdan birsürü şey geçiyordu artık yakalanacağımı hissediyordum ve galiba yolun sonuna gelmiştim diye içimden geçirdim.

-Evim vardı ama bazı maddi sıkıntılardan dolayi sattim ve bir arkadaşımla birlikte ev tuttum.

-Bizi kandırma John yol yakinken teslim ol ve kacirdigin insanları geri getir.

-Ben kimseyi kaçırmadim bu düşünceler aklınıza nereden geliyorsa benimle hiçbir alakası yok burada sizin sacmaliklarinizi daha fazla dinleyemeyecegim iyi gunler.Deyip sinirli bir şekilde odadan çıktım.Polis merkezi nin bahçesinde dedektif Timothy i beklemeye koyulmustum. Yaptiklarimin bu kadar çok kurcalanmasindan hiç memnun olmadim ve onun için de ,dedektif Timothy e güzel bir son planliyordum.Onu polis merkezinden çıktıktan sonra takip ettim doğruca evine gitmişti. Burada eşi ve küçük kızıyla tam bir aile saadeti yaşadığı belliydi ama bu mutluluk çok fazla uzun sürmeyecekti.Hemen en yakın bir benzinlikden zorbalikla iki Bidon benzin çalmıştım ve dedektif Timothy nin evinin sokağında Havanın kararmasini bekledim. Sokak sessizlesip hava iyice karardiginda evin bahçesine benzini dokmeye başladım. Evin mutfak kapısı hafif açıktı ve oradan içeri girdim.Evin içerisine de sessiz bir şekilde benzini döktüm ve tam çıkarken cebimden cikardigim cakmagi yakıp yere attım ve ev alevlenmeye başladı.Hizla oradan uzaklastim ve evin yanişini sokağın bir köşesinden izlemeye başladım.Sokakta aniden bir curcuna oluştu evin yandigini gören insanlar ,sokakta polisi ambulansı ve itfaiye yı arıyordu.Bense mutlu bir şekilde bu manzara ya bakıyordum. Dedektif Timothy ve ailesinin çığlıkları sanki kulağıma kadar geliyordu.80 kişiyi öldürmenin mutluluğuyla eve doğru yol almıştım.

Evimin kapısını açtığımda gördüğüm manzara çok şaşırtıcıydi. Öldürdügüm 80 kişi hicbirsey olmamış gibi evimdeydi. Birden onlara doğru bağırmaya başladım;

-Defolunn sizin burada ne işiniz var.Dedim ve içlerinden birisi

-Biz heryerdeyiz John bizden kurtulamazsin. Diyerek pis pis gülmeye başladı. Gördüklerim karşısında adeta şoka girmiştim ve nefesim in kesildiğini farkedip bahçeye çıktım. Soluklari mi düzenlemeye çalışırken arkamdan birisinin bana dokunduğunu hissettim. Bu el Hanna nin eliydi. Hanna yanıma oturdu ve

-Bana bunu yapmayacaktin John sen beni gerçekten sevmemis sin , sen sadece kendini kandirmissin.

Bende;

-Hanna ben seni gerçekten çok sevmistim amacım sana zarar vermek değildi ama gözüm döndü herkes bana ezik diyordu, dalga geçiyordu onlara kendimi kanıtlamak istedim çünkü seni oldurursem artık herkesi oldurebilirdim lütfen beni affet Hanna.Elimde olsaydı bunların hiçbirini yapmazdım sanki içimde başka birisi var gibiydi.Lutfen bir kez affettigini söyle.

-Sırf kendini kanıtlamak için beni kullandin John ben seni sevebilirdim ama sen buna izin vermedin şimdi ben seni nasıl affediyim John.

Demişti ve aniden kaybolmustu.Bense Yüreğimdeki aciyla baş başa kalmıştım.

Sapkın ve tuhaf davranışlar konusunda bazen dayanılmaz, zaptedilemez bir deliligin içine giriyorum. Davranışlarımı kontrol edemiyorum.Bunun nedenide çocukluğumdan bu yana insanların bana bakislari , tepkilerinden dolayi kendimi tam anlamıyla gerçek bir erkek gibi hissedemiysimdir.