I Hate That I Love You So

Chapter 1

"ALEXAAAAAAAA" Napaupo ako agad sa kama ko sa pagkagulat.

Ano ba naman yan?!?!

Maghahalikan na kami ng crush ko eh! Hephep! [Hooraay!] -.-

Baka ano isipin nyo! Sa panaginip lang!

Biglang bumukas ang pinto at nakita ko ang dalawa kong kuya.

Teka! Kelan pa ba ako nagka crush?! I'm well-knowned as a cold person and a love hater. Tss.. Never. Love? Mabubuhay ka naman na kahit tumanda ka ng dalaga eh. Besides, anjan ang friends ko at family.. :P

At Oo. Sila po ang sumigaw kanina! Sila lang naman ang tumatawag na 'Alexa' sa akin kahit na 'Lexa' talaga nickname ko.

At nakangisi pa ang mga loko!

"Anuba naman yan Kuya! Ang ganda na ng panaginip ko oh! Panira talaga kayong dalawa kahit kailan! :3" Sabi ko na may halong pagkainis. D lang sa tono, pati mukha ko, may halong inis na rin!

Hay! Kayo kaya! Maghahalikan na kayo ng crush mo tapos biglang may sisigaw ng pangalan mo at bigla kang mapaupo sa gulat na kala mo may nasusunog?!

Oo! Mapapatay mo sila!

Ano ba?! Wala akong crush eh! Tsaka, anong maganda dun sa panaginip ko na yun?!?! Minsan talaga, ang weird ng buhay.. Pero bakit dun sa panaginip kong un ibang iba ako? Masiyahin, makulit, pa-cute, masigla.

I mean, oo ganun ako, pero ndi sa public. Pero dun, opposite kung ano ako sa public. Aish! Bayaan na nga! Panaginip lang yun! -__-

^__^V

Aba talaga naman oh! Naka-peace sign pa ang dalawa! Nagpapacute!

Aish! Buti nalang talaga at gwapo tong mga to!

"Ano ba kasi ang kailangan nyo ha?!" Sabi ko sabay kamot sa ulo ng padabog.

"Wala naman. Gusto lang naman naming ipaalam sayo na malelate kana sa first day mo. Pero, mukhang di ka interesado kaya mauna na kami"

Sabay naman nilang sabi. O diba? Kambal kasi eh! Kaya pati salita, naging kambal na rin. -.-

Nanlaki ang mga mata ko na mas malaki pa sa mata ng owl.

"Ha?!" Natataranta kong sabi at agad ng tumayo para kunin ang twalya at dumeretso sa banyo.

Wala pa atang 10 minutes tapos nko't lahat lahat. Mahirap na.

Pumunta na ako sa baba sabay kuha ng bag sa sala.

"O, Lexa, kain ka muna" sabi ni Manang Rosie.

"Ay naku, wag na po, sa school nalang po, late na po kasi ako eh. Thank you nalang po"

"Ah ganun ba, ocge, tatago ko nalang na muna to para sa nanay at tatay mo." Sabi nya, palabas na siya ng kusina ng pinigil ko para sabihin

"Manang pakisabi po nalang kay mom and dad na nauna na kami nila kuya, di pa po kasi sla pa gising eh, napagod po siguro sa work kahapon."

"Ah ganun ba, osya, cge mauna na kayo at ako na ang bahala sa kanila."

"Salamat po manang ^__^" pahabol ko bago tumakbo papunta sa kotse kung saan naghihintay cla kuya.

Si Manang Rosie lang ang nakakusap ko ng hindi lumalagpas ng 10 words dito sa mga maids.. May respeto ako sa kanya noh.. Isama niyo na mga kuya ko. -.-

At oo, WALA SA VOCABULARY KO ANG MAKIPAGUSAP SA IBANG TAO NA LUMALAGPAS SA 10 SALITA.

"Talaga naman oh, si Alexa at ang kanyang pagkain"

Sabay nananaman.. -____-

"Hoy! Para sabihin ko sa inyo na hindi ako kumain! Kinausap ko lang si Manang Rosie! Tss. Tsaka, matigil tigil nga kayo sa sabay ninyong pagsasalita! Makakatikim kayo sa akin!" Suway ko.

Katabi ko ang driver. Andito ako sa passenger seat habang yung dalawang ugok, nasa likod.

P.S: Bakit ganuan ako umasta sa kanila kahit kuya ko cla?

Dahil ayaw nila ang tinatrato ko sila na mas matanda sakin. Kaya okay lang kahit anong gawin/sabihin ko sakanila pero dapat kuya parin tawag ko sakanila.

Nga pala, ako si Leila Xaquirine Mineras.

Tawag sa akin ng mga FRIENDS and FAMILY ko, Lexa.

Oo, friends and family ko lang!

Im known as a cold person. Pero lumalabas ang makulit side ko pag kami kami lang ng family and friends ko.. ^__^V

Birthday ko na sa June 29 20**

Malapit na! Dahil June 8 20** na ngayon! O diba! Malayo pa ba? Masyado ba akong excited?

Well, ganun talaga.

3rd year highschool na ako at first day ngaun. :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~