İŞTE BENİM HAYATIM

O Taşı Oraya Koyanın ....

Hayatımda hiç bu kadar rezil olmamıştım hem de hiççç ! Hani böyle bazı anlar olur ya tam o anda o dakikada o saniyede o salise de bi şey olsun istersiniz küçük bi kalp krizi falan. İşte ben o anın Allah'ını yaşadım bugün. Sabah mutlu kalkmıştım ama ondan kesin.Mutlu kalkmıştım çünkü bugün sadece 2 dersimiz vardı.Pampiş her zaman ki gibi beni ayağımdan çekerek uyandırdı.Aslında çalar saatim var ama ben onu pek fazla takmıyorum.Çünkü çalınca kalkıp kapatıp tekrar yatıyorum.Klasik öğrenci davranışları anayasasının 43. maddesinin 5. fıkrası yani herkesin bildiği bi madde.Neyse dersler bitti bari dedik gidip bi yerlerde bi şeyler içelim.Çocuk ardı biz yoldayken açtım.

''Ne kadar çok geziyonuz siz ya''

Sana ne looovvv sana ne ne zannediyo bu kendini yaa.

''Ne diyon sen be ne gezmesi''

''Dur kızma hemen daha 3 dk önce bahçede gördüm de sizi ne ara gittiniz.''

Mal mı ne hem kendi ağzıyla diyo 3dk önce diye hem de soruyo.Ben o üç dakikaya bütün izmiri dolaşamasam da karşıyakayı da dolaşamasam da bi mahhalleyi falan dolaşırdım herhalde.Pampişte yanımda çağır da çağır pardon da sana ne oluyo be işte bu cümleyi bakışımla anlattığımı düşün.Biz pampişle zaten çok garip bi iletişim tekniği kullanıyoruz.Mesala ben tek bir kaş göz hareketimle bütün hayat hikayemi anlatabilirim ve o da anlar.Yemin ediyorum harcanıyoruz burda yaa.

''Cafedeyiz işte şimdi geldik zaten''

''Hııımmmm''

Ne hım ne hım ben bu hımlamayı biliyorum bu ben de geleyim mi nooollluuuuurrrrr hımlaması.

''Gel istiyosan yaa sen de otururuz.''

''Hmmm bilmem olur aslında''

İstemem yan cebime koy yaptı şu an.Neyse bu geldi.Öküz gibi de acıkmış hayvan ne yedi be korktum bi ara bizi de yicek diye.Onu görünce sandviçimi yemedim doydum çünkü onu izlerken.

''Yemiceksen yiyim mi ziyan olmasın''

Heee sırf ziyan olmasın diye yiyeceksin zaten biliyorum canım yaaa ayy ne kadar iyi kalpli bi insan  sırf ziyan olmasın diye boğazına kadar dolu olmasına rağmen yicek yazık yaa.

''Yok ya ziyan olmaz o giderken köşe bir yere koyacağım aç hayvanlar yesin''

Bu arada çok hassas bir hayvanseverim.Zaten çocuğu sevmemin de tek nedeni bu.Ama cidden hayvan dendiği zaman akan sular durur benim için.

''Tamam kalkalım o zaman''

Kalkalım canım da sen o hesabı ödeyebilecek misin yaa ?Tabii ki de böyle bişye demedim düşündüm sadece.Zaten her şey o cafeden çıktıktan sonra oldu.Kaldırım da yürürkene birden ayağım saçma bir şekilde yamuldu ve düştüm.Ama o düşüş benim gözümde yavaş çekimdeydi.Önce ayağım yavaşça kaydı sonra pampişe tutunmaya çalıştım ve tutunamayıp düştüm.O taşın biz yürürken orda olmadığına yemin edebilrim.Uzaylılar falan koydu herhalde onların bile bana garezi var yaaa.Artık ben düştükten sonra bana nasıl güldüklerini siz düşünün sanki bütün karşıyaka bana gülüyomuş gibi hissettim.İşte o anda orada ölmek yok olmak istedim.Duraktaki arabaya ağlayarak gittim.Arkamda ise hala daha gülüyorlardı.Eve gittiğim de kapıyı kilitledim pampiş giremesin diye.Hain yaa nasıl güldü bana.Ama o taşı oraya koyanın varyaaaaaa.............