İŞTE BENİM HAYATIM

Artık İzmirdeydim ne yapçam nereye gideceğim hakkında fikrim yok.Hayır nereye gideceğim hakkında bir fikrim vardı elbet.Manyak mıyım ben öyle sokaklarda kalayım ?Önceden benim gibi İzmir'i kazanan arkadaşım pampişle buradan ev tuttuk.Ona bu rumuzu verdim çünkü ona böyle hitap etmemden sinir oluyor.Sinir olunca japon çizgi filmlerindeki sinirlenmiş adamlara benziyo ve çok komik oluyor.Benim de hoşuma gitmiyo değil yani.Neyse işte eve geldik böyle 2+1 ama çok şirin çok güzel ilk evi görmeye geldiğimizde büyük odanın benim olacağı konusunda onu tehtid etmiştim zavallım o da kabul etti.Halbuki biraz kendine ve bana baksaydı kabul etmezdi çünkü o benden yapı olarak büyüktür yani beni havada karada döver ama öyle biri değildir bu yüzden hep ezilir.Bi kere hiç unutmam lisedeyken bunu kızlar kena çekmişlerdi neymiş onlara neden kopya vermemişmiş ergenlik işte bu yüzden bağırıyorlardı kızcağıza.Ben ise her zaman ki cool'lığumla oaraya gittim ve g*tüm çatlayana kadar kızlara bağırdım.Sonuç mu? Sonucunda kızlar ağzımı burnumu kırdı doğal olarak ama o günden beri çok iyi arkadaşız biz bunla.Ha bu arada ben de yoldum bir tanesini ama 4 kişiydiler.Teker teker de dalmadılar hainler.Hem ne bekliyorsun ki ben Cüneyt Arkın mıyım yani.Ama o gün bu salağa çok kızmıştım benim orda ağzımı burnumu kırıyorlar bu ''Anne anneciiiğğğiieeeam'' diye ağlıyordu.En ufak bir tartışmamızda bu konuyu hep açarım ve sonunda ben kazanırım.

''Yaa büyük oda benim olsun olmaz mıııı ? ''

''Hayır o benim!''

''Peki ama nedeen ?''

''Çünkü ben lisedeyken seni kurtarmıştım.''

''Tamam o zaman ''

Bazen acıyordum ama ne yapayım böyle böyle hayata alıştırıyorum onu.Neyse işte sonuç olarak büyük oda benim oldu.Daha okulun 2. gününden kaytarmaya başladık.Alışverişe çıktık ev için.Ama bi görsen o kadar güzel şeyler var kiii hepsi bıcır bıcır çok güzel.İşte gezerken gezerken önümüze birden bi çift çıktı ya biz fark etmedik ya da onlar hep önümüzdeydi.Ama nasıllar böyle bi görcen mıç mıç mıç iğrençler ya, ya da benim sevgilim olmadığı için öyle düşünüyorum.Ama bizimkinin ağzının suları akıyo 

''Ayyy şunlara bak ne kadar tatlılarr ''

''Ya ya ne demezsin çok çok tatlılar''

''Baksana aynı giyinmişler''

''Iyyy çok banell''

''Yapma kıskandığın için böyle diyon''

''Ne kıskancam be mıç mıç hiç sevmem öyle''

Hem zaten bana ne onlardan ellimi sallasam ellisi diyeceğim ama bu güne kadar tık yok.Yok saçlarımı boyadım yok dişlerimi yaptırdım ama gene de yok yok yok.Acaba bi büyücüye mi baktırsam.Offf ne diyom ben bee çok pahalı onlar zaten bi de şimdi ev masrafına girdik.Veresiye de büyü bozmazlarki.Derken bi baktık kasaya kii ohhhhoooovvvvv bir ay yemeyip içmesek anca öderiz.Neyse bi onun kredi kartından bi benimkinden ödedik.Ertesi gün eşyaları getirdiler falan ama belim çıktı onları yerleştirmekten neyseki değdi bir haftanın sonun da ev mükemmel bir öğrenci kız evi oldu.Olmasına da sabah öğle akşam tost bayıyo be kardeşim.Neyse napçazz alışçaz artık.Bu da benim hayatım ne yapak.