PROLOGUE

32 5 0

ni COLOREDUNICORNS

ni COLOREDUNICORNS

Habang nakaupo sa mataaas na parte ng simbahan kung nasaaan ang malaking kampana, nilingon ko sya.

Maging ang kaba sa aking loob dahil sa taas ng inuupuan namin ngayon, ay nawala dahil saaking galit kay sophie.

Nakatingin lamang sya sa baba kung saan maraming nagtataasang puno.

Tila ba may iniisip syang malalim, magsisimula na ang misa maya-maya. Anong oras ba nya balak bumaba? Hindi naman nya ko kinakausap!

Humugot na ako ng lakas ng loob para magsalita. Wala kasing mangyayari kung hindi ako magsasalita, maalala lang nya yung pangbabasted sakanya ni sophie.

Ang lakas naman kase ng loob nung babaeng yon! Binasted nya pa tong... bestfriend ko.

"Ravi, hindi mo naman kasalanan kung bakit hindi ka nya gusto diba? Kahit sya, hindi nya pwedeng diktahan ang puso nya. Lahat ng tao."

Sabi ko sakanya ngunit balewala parin.
Lumapit ako papalapit sakanya at umupo gaya ng pag-upo nya.

" alam mo lahat ng gusto mo hindi mapapa-sayo. Siguro ay ganon, maski ako. Yung mga gusto ko, never pang napasakin. Because that is life, really unfair." I said without any hesitation.

Nasa simbahan paman din ako.

"Ganun ba?" He asked.

Sumulyap sya sakin, his lips formed a thin line maybe because of what i've said.

"Siguro" kibit balikat kong sagot sa tanong nya.

His lips sexily twitch. Sorry kasi nasa simbahan pamandin ako pero kase, I can't take his hotness.Damn!

In a snap, he closed the space between us.
Damn, my heart beat abnormally getting fast!
What should I do?

I feel like my face is turning red because of my strange feeling! I couldn't even look at him.

Nanatili akong nakatingin sa mga puno.
He hold my hand, I couldn't help it but to bite my lip to hide my smile. Damn.

"Rav-ravi" I failed not to stutter.

"Kaya ba hanggang ngayon hindi ka parin napapasaakin?" He asked

My face totally heat when I realized what he meant, oh God.

So suddenly, without hesitation I grab his nape to kiss him.

And that was sucessful, and another bullshit at the same time.