7.Bölüm: ''Zaman geldi ''
Gölge ile yaptığımız konuşma beni gerçekten etkilemişti . Teyzem ile konuşmanın vakti gelmişti . Cuma günü gelip çattığında ilk işim bodruma girmekti . Teyzemin öylece ortaya çıkmasını bekledim . Genelde ruhlar böyledir aniden ortaya çıkarlar bunu izlediğim bir filmden biliyordum .Belki arkamdadır diye hızla arkamı döndüm . Yoktu önüme döndüğümde yüreğim ağzıma gelmişti . Teyzem önümde duruyordu . Bir anlık korkmuştum . Sonra teyzem gülmeye başadı '' Hah hah hah seni korkuttum mu ? özür dilerim '' Bir an konuşamamıştım ağzıma geleni söyleyiverdim '' şeyy şey be-be- ben zaten seni bekliyordum TEYZE. '' Gülerek konuşmayı sürdürdü '' Biliyorum Sera demek doğdun ismimi zaten biliyorsundur Ruby . Sonra aramızda söyle bir diyolog geçti :
''Ruby : Bende seni bekliyordum kız kardeşim anılarımı burada sakladığı için ben burdan dışarı çıkamıyorum . Bu yüzden Seni bekliyordum . Artık beni biliyorsun sana görünmemin bir sakıncası yok peki ailen hizmetçiler ? onların içinde olduğun bu durumdan haberi varmı ?
Sera : Şeyy onlara henüz anlatmadım . Yani telaşlanmalarını istemiyorum . Seni ve içinde olduğum bu durumu görüdüğüm imgelerden yola çıkarak ve şu gölgeden yardım alarak öğrendim ama sanırım o bana bu kadar yardım edebildi artık sen ve ben varız teyze neler oluyor bunu nasıl durduracağım ben ?
Ruby : Bak buna neyin sebep olduğunu gölgenin kim olduğunu artık biliyorum . Ben bunca zamandır gölgeden kaçmaya çalıştım fakat o bana yardım etmeye çalışıyormuş . Şimdi yeğeniminde benimle aynı kaderi paylaşmasını istemiyorum . Fakat gölge bana bundan seni nasıl kurtaracağımı söylemedi buna yetkisi yokmuş .
Sera : Anlıyorum . Peki bana bildiklerini anlatabilir misin teyze ?
Ruby : ah tabikide. ben 17 yaşımdayken kabuslar görmeye başladım . Abin Paul daha küçüktü , ablam sana hamileydi . Ben ona peşimde olan gölgeden bahsettim . 18 yaşıma gelince gördüğüm kabuslardan biri gerçek oldu . Sen henüz doğmamıştın . Ben araba kazasında öldüm . Fakat seni kurtarana kadar ruhum bodrum katında kalacak . Neyse devam ediyim sonra gölge ile tanıştım . Onun ismi '' Stan '' . Stan'nin annesi o daha küçükken ölmüş . Babası ise Stan'i hep dövüyormuş . Stan onu bu nedenle hiç sevmiyor hatta kabusu olmak istemiş . Bu yüzden '' Nightmare Moon '' efsanelere göre siyah bir at olarak bilinir . Onu elçişi olarak işe almış . O zamanlar Stan 18 yaşındaymış . Babasının her gece kabusu oluyormuş . Bu bizim kabus görmemizi sağlayan şeyin hoşuna gitmiş . Ve yeni bir uygulama geliştirmiş. Bir kişiye musallat olacakmış . onun kabus görmesini sağlayıp , 18 yaşına basınca son gördüğü rüyanın gerçek olmasını sağlıyormuş . Ve bu musallat olduğu kişinin kanından bir kişiye daha musallat oluyormuş . Stan bunu öğrenince ona karşı çıkmak istemiş bu sefer o şey Stan'nın bedenini yok edip gölgesini bırakmış . Bu yüzden Stan bana yardım etmeye çalışmıştı . Keşke nasıl kurtulacağımı söylemeye yetkisi olsaydı . Herneyse şimdi sıra sende stan artık gelmeyecek ama kabuslar devam edecek belki gördüğün imgeler sana yardım eder bu yolda benda sana yardım edecğim . Umarım anlattıklarımla sana katkıda bulunmuşumdur .
Sera : Saol teyze senin sayende artık gerçekleri öğrendim , geriye bunu önlemek kaldı . Peki eğer beni kurtarabilirsen sen artık gidicek misin ?
Ruby : Ne yazıkki evet tatlım . O zaman ruhum huzura kavuşmuş olacak . Ve gitme vaktim çoktan gelmiş olacak . Ama ruhum hep seninle olucak ...
Sera : Teyzecim çok saol . ben artık çıkıcam zaten buraya seninle konuşmaya gelmiştim cuma günü yine gelirim hoşçakal . ''
İşte böylece artık neyin içinde olduğumu biliyordum . Karşımda gördüğüm şey sanki bir ruh değil benim gibi bir insandı . Teyzemi gerçekten sevmiştim . Acaba bunu engelleyebilirsem teyzemde geri gelirmiydi ? Çok acıkmıştım . Bodrum katında geçen konuşmayı düşünüyordum. Sonra yemeğimi yiyip uyudum . Bütün gece bu olanları düşündüm .
