4.Bölüm: '' çıkış yolu ''
Günlüğün kilidini açmayı hala becerememiştim napsam bilemiyordum . Çerçeve hala sarı kutunun içindeydi ve günlüğe benzer bir kitap koymuştum sarı kutuya . Diğer günlüğü ve fotoğrafı alıp başka bir kutuya koymuştum ve kutuyu kilitledim . Sonrada onu kitaplığına yerleştirdim zaten kimse benim kitaplığıma bakmazdı . Şimdi anahtarı bulmak kalmıştı fakat annemler cuma günü beni ve ve Paul'u da yemek yemeğe götürdüler . O yüzden planlarım alt üst olmuştu . bir hafta daha bekleyemezdim . Yinede yemeğimi afiyetle yemiştim , yemekler çok güzeldi . Ben makarna yemiştim tatlı olarakta bir dilim pasta . Fakat sanırım yediklerim biraz karnımı ağrıtmıştı . Ama bu sadece 5 dakika sürmüştü ama yinede bunu bahane edip yarın okula gitmeyebilirdim. Sonra anneme'' biraz midem bulanıyor yarın okula gitmesem ?'' diye sordum annem yine çok telaşlandı . '' kızım doktor filan çağıralım mı ? '' diye sordu .Bende '' Gerek yok yarın okula gitmiyim sadece biraz dinlensem yeter '' dedim . Ertesi gün okula gitmemiştim . Bodrum katına girdim ve Hemen sarı kutuya yöneldim ama bir şey bulamadım . Arkamı döndüm karşımda 18 yaşlarımda bir kız duruyordu . Kızın Elbiseleri yırtık pırtık ve pislenmişti saçı başı dağılmıştı ve burnu kanıyordu bana öylece bakıyordu gözlerimi birkaç kez kapatıp açtım kız yoktu . Yinede çok korkmuştum . Hemen bodrumdan çıkmak istedim . Ama anahtarı dışarıda unuttuğumu fark ettim şimdi nasıl çıkacaktım ? Ağlamaya başladım , sessiz sessiz ağlıyordum . Ya o kız bir daha gelirse ya annemler beni yakalarsa ? Tüm bunları düşünmek bile beni yormuştu . küçük bir taşın üstüne oturdum . Acaba o taş oraya nasıl gelmişti . sonra taşı fark etmeden yerinden oynatmışım oldukçada sertti bu nasıl olmuştu ? Sonra taşın altında bir boşluk olduğunu ve altından merdivenlerin uzandığını gördüm . Sanki küçük bir tünel gibiydi . korkarak ta olsa merdivenler inmeye başladım . Biraz yürüm önümde kocaman bir duvar vardı tam duvarın kenarında bir aralık gördüm aralıktan çıktığımda kendimi evin otoparkında buldum . şimdi herşeyi anlamıştım annem ve babam hep bu duvarın arasından girip merdivenlerden çıkıp taşı kaldırıyordu sonrada bodruma giriyorlardı . Peki ya o anahtar neyin nesiydi ? Belkide annemler o gün gerçekten evin anahtarlarını unuttukları için gelmişlerdi çünkü biz onlar gelmeden önce uyuyor olacaktık . Peki ya o anahtar nasıl açmıştı bodrum kapısının anahtarını . Sonra bu anahtar belkide heryeri açıyordur diye düşündüm o sırada aklıma gelen ilk şey '' Günlük '' oldu . Sonra bu düşüncelerimdem sıyrılıp otoparktan çıktım . Belkide çıkış yolu bulmaya çalışırken heryeri hatta herşeyi açan bir anahtar bulmuştum . Hemen odama çıkıp anahtarı günlükte denedim evet gerçekten olmuştu ...!