"Όχι. Αυτό δεν πρέπει να γίνεται. Είναι ΠΑΡΑΛΟΓΟ το καταλαβαίνεις;" ούρλιαξα ενώ είχα το πρόσωπό του ακριβώς μπροστά μου. "Δεν είναι παράλογο. Είμαστε ερωτευμένοι και απλά.." "ΑΠΛΑ ΤΕΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗ. Το καταλαβαίνεις; ΤΕ ΛΟΣ" πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχησα. "Κοντεύω να τρελαθώ με όλο αυτό. Είναι ένα λάθος" "ΜΗΝ ΤΟ ΛΕΣ ΛΑΘΟΣ ΓΑΜΩ. Ποιός ορίζει τι είναι λάθος και τι σωστό;" λέει και αγκίζει απαλά το προσωπό μου με τα ακροδάχτυλά του πηγαίνοντας μια τούφα των μαλλιών μου πίσω από το αφτί μου. Πλησιάζει το πρόσωπό του κι άλλο σε εμένα. "Ό,τι κι αν κάνεις σε εμένα θα γυρνάς" ψιθυρίζει και ύστερα απομακρύνεται αφήνοντας με μόνη στο άδειο δωμάτιο
του σπιτιού μου ή μάλλον εδώ και 20 χρόνια σπιτιού μας που θέλησε εκείνος να εγκαταλείψει για να καλύψουμε αυτό που έχουμε.
Soooo... HELLOOOOO EVERYONE! Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι πρωταγωνιστής θα είναι ο λατρεμένος κος Ευάγγελος Κακουριώτης:3 (😂) αν πάλι δε σας αρέσει μπορείτε να επινοήσετε όποιον θέλετε στη θέση του. Byeee🙏🏼👋
YOU ARE READING
"Να μ' αγαπάς.."
Fanfiction~Το υπάρχον βιβλίο είναι βασισμένο σε ένα αυτοτελές επεισόδιο ελληνικής σειράς. Μόνο που τα πρόσωπα δεν είναι τα πραγματικά και επίσης ενδεχομένως να υπάρξουν τροποποιήσεις στα γεγονότα~ Τι γίνεται όταν ο έρωτας βρίσκει λάθος άτομα; τον χαρακτήριζει...
