Chapter 4: Undercover

17 2 0
                                    

Tori's Point of View

Narating na namin ni Maggie ang bar o resto. Madaming sumasayaw sa dance floor. Singka kulay ang mga nagsasayawan na ilaw. Kumakalabog ang mga speakers, mukhang madameng nainom na kape ang DJ ah.

Ang gagawin nalang namin ngayon ay hanapin si Ryan.

Timingin tingin muna sa paligid si Maggie, her eyes were slightly closed as she look from left to right. Sinigurado niyang wala siyang malalagpasan. Ngunit wala ni anino ni Ryan.

"Baka naman hindi talaga sila dito pumunta? Kaya umuwi na tayo." Nagpupumilit kong sabi kay Maggie.

"Di pwede. I can feel him here." Nagpatuloy pa rin siyang tumingkayad at tumingin tingin. Wala palang silbi yang heels mo.

"Ano yun lukso nang dugo? Kaya feel na feel mo?" Biro ko sakanya.

"Mabuti pa, maghiwalay nalang para mas madali natin siyang makita." Maggie said.

"Dito ikaw." Sabay turo niya sa kanan. "Dito naman ako." Habang sabay turo niya sa kaliwa.

"Di ba mas maganda kung magkasama natin siyang hahanapin?" Sabi ko sakanya, pero paglingon ko ay wala na akong kasama. It's just me and my taughts. Hay nako Maggie!

Nanatili akong nakatayo sa aking pwesto habang hinahanap si Ryan, ayoko naman kasing makijoin sa dancefloor, they are too hyper.

The people that are having fun matches the lights. As usual I took a photo of them. As I adjust my lenses, and find the right angle, I faced left... I faced right... nope, too crowded. I saw a familiar face as I passed in the middle.

Ngayon, hindi ko na talaga alam kung hallucinations lang ang nakikita ko or totoo talaga. To confirm kung may nakita talaga ako, binaba ko ang aking camera at hinayaang itong nakasabit sa aking batok. Lumingon-lingon ako sa paligid, as I search with my naked eyes.

"Looking for me?" A voice whispered right behind me. Hindi ko masyado marinig ang kaniyang boses dala ng malalakas na music, but I clearly heard what he just whispered.

Bahagya kong nilingon ang aking ulo. It's him, the man in black.
Sabi ko na nga ba eh! But, somehow I don't feel scared. I just feel his warm aura tonight.

"Pati ba naman dito? Atsaka Fyi, bakit naman kita hahanapin? Wag kang masyadong feeling."  As I glared at him. Nanatiling malapit kami sa isa't isa, IAyokong ipakita na natatakot ako sa kaniya, kaya I stayed kung san ako nakatayo.

Ng mapansin niyang wala akong balak gumalaw, he took a few steps backwards. Dapat lang! Hindi yung ako pa yung magaadjust. Pero in fairness, he's wearing a white shirt tonight, but still a black pants and cap.

"Actually I invited you here. Just as I expected, Great job Victory and to a friend of yours. What was her name again? Madie? Maggie?" Sabi niya while putting his both hands inside of his pocket. Nakasanayan niya na at yun.

Suspicious Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon