Chapter 5

233 11 6
                                    

ANGEL

“W-what? You’re funny! Hahahahaha!” sagot ko sa kanya sabay fake laugh.

Gago to, kung wala lang kami sa school sinapak ko na to eh. Porke gwapo pwede nang mantrip? Nah-uh.

Dapat sinusungitan ko to eh. Di ko naman kasi siya kilala tapos di din kami close pero kinakausap nya ako. Hays.

“I’m not joking."sagot nya sakin. Tapos tumingin siya kina Milliana. "Hey guys,” Then sa table nila Maeri na katabi ng table namin.

“Can I borrow her for a while?” patuloy niya tapos he gave them a charming smile.

“Sureness! Gora lang fafa! Chupii na kayo. Babayuuu” pagtataboy sa amin ni Richard habang tinutulak tulak pa ako patayo.

Aba? Porke kakakilala lang namin ipapamigay na nila ko sa stranger? Dahil lang gwapo siya? Eh pano pala kung boyfriend to ng kaaway ng gang tapos pinapadukot lang ako? Halaaaa.

“E-eh?” nagmamakaawang tanong ko sa kanila. Tumingin ako sa kanila pero nag nod lang sila at pinapaalis na ako.

Anoba guuuuys, why are you doing this to me?

“Sige na, Angel! Gora ka na!" sabi ni Miles tapos lumapit sa tenga ko para bumulong. "Minsan lang lumapit sa atin mga gwapo dito sa school!" tapos lumayo na siya at ibinaling ang tingin dun sa lalaki. "Ibabalik mo naman siya samin diba? "

“Yeah. Ofcourse” sagot nung lalaki.

Nako, naintindihan niya naman kaya? Baka ofcourse ofcourse lang siya pero di naman niya naintindihan. Sus!

“Okay. Bye na sa inyo! Have fuuuun!"

Di nako naka angal, pano kasi pinagtutulakan na nila ko patayo at palayo. Veru good, guys. True friend talaga kayo.

“Why did you do that?” kalmado kong tanong sa kanya nung nasa may FIELD na kami. Wala kasing nagsasalita samin nung umalis kami sa cafeteria kaya napunta kami dito.

“Uhh, because I want to?” sagot niya.

“What for?”

“Because….”

“Because?”

“Bec----“

“Teka, naintindihan mo naman ba yung sinabi ni Miles kanina? For all I know pa ofcourse ofcourse ka lang dyan pero di mo naman gets” bulong ko ng naka kunot ang noo at nanunuod sa mga nagtatakbuhan sa field.

“Fil-Kor. At naintidihan ko po yung babae kanina” sagot niya sakin

Woah. Nag tagalog na siya! Tumango lang ako at tahimik na ulit kaming dalawa.

“Ano nga pala pangalan mo?” tanong niya sakin with his funny accent.

“Dinala mo ko dito, para lang tanungin pangalan ko?” pagtatanong ko sa kanya. Masungitan nga. Inistorbo ba naman pag kain ko? Tapos pangalan ko lang pala tatanungin. Tsk.

“Uhh, di kasi kita nakikita dito dati." sagot niya. I think he's blushing a bit.

“I’m a transferee.”

“Oh… So, name please?”

“Angel”

“Angel what?”

“Angel Stephanie Jung”

“Ah. Okay. I’m Kyle Josh---" pagsisimula nya kaso pinutol ko yung sinasabi niya.

“Tinatanong?” tanong ko ng pasungit ulit.

“Ha? Ah, sabi ko nga hindi” sabi niya then kumamot sa batok niya. Pahiya?

Tumawa ako ng mahina. Ang sama ko na yata eh.  "Joke lang. Ge, tuloy mo na” sabi ko nalang para di siya mapahiya lalo.

“Kyle Joshua Lee” sabi niya tapos inalok sakin kamay niya.

I shook his hand. “Okay. So, ano nga kailangan mo?”

“Ikaw nga sabi”

“Umayos ka dyan, masasapok kita”

“Seryoso nga” tawa nya.

I rolled my eyes. "Sige, ipalagay na nating seryoso.Bakit mo naman ako kailangan?”

“Kasi---“

Di pa siya natatapos magsalita pero nag ring na yung bell ng school. Ibig sabihin, tapos na yung recess at magsisimula na yung next subject.
Ni hindi man lang ako naka kain ng maayos!

“Oops, sorry. Gotta go.” paalam ko sa kanya then tumakbo na ako paalis. Ayokong ma late kay Ma'am Kim! Baka kung anong sabihin nun.

“BUT----“ rinig kong sabi niya kaso malayo na ako at di ko na narinig pa yung mga susunod niyang sinabi.

----
Connected din to sa story ng naka dedicate. :)) Basahin niyo din yun tho I'm not sure if it's still published. ^^ 

The Gangster or The Good Boy? *On-Going*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon