When the Fire was Frozen [ON HOLD]

CHAPTER FIVE "Ask Me"

Copyright © 2014 by Shamanblue13

Cyclone’s POV

“Gusto ko sanang maging Bestfriend mo ako Winter.”

Aish! AAAAIIIIIISSSSSHHHHHH! Bakit ko ba sinabi yun sa kanya? Wala naman kasing preno yang bibig mo Cyclone! Argh! Friends na nga kami eh tapos bigla ka pang hihirit ng bestfriends? Agad agad?! Waaaaaahhhh. Baka nainis siya sa’kin. Baka napreskuhan siya. Baka isipin niya na di ako kuntento sa friendship na binigay niya. Baka –

“Baka naman  ma – late na tayo sa sobrang bagal mong lumakad.”

Iniangat ko yung ulo ko para tingnan siya na nakalingon na pala sa akin. I was sooooo busy thinking about what I said to her, about me, wanting to be her bestfriend na hindi ko na pala namalayan na sobrang bagal ko ng maglakad. Teka teka teka.

“One, two, three, four, five, six, seven, eight, nine, ten. TEN!” O____O Naglalakad na ako papalapit sa kanya habang sinasabi ko iyon. When I looked at her again, naka – blank stare na naman siya but I know she’s curious sa kung ano yung binibilang ko. :D

“Curious ka?” I smiled sheepishly as I reached her side. Agad naman siyang umiwas ng tingin at hindi na sinagot yung tanong ko. Don’t worry, sasabihin ko pa rin naman sayo kasi alam ko namang curious ka talaga. Mwahahahaha. :D

“Ten. Eversince the first day of school na nagkita tayo, yan na yung pinakamadami mong sinabing salita sa’kin. Ten words na! Improving ka na.” ;) I winked at her. Pero as usual, di na naman niya pinansin yon. Nagpauna na siyang pumasok sa classroom namin para sa Ph 101 at doon na naman siya sa dulo ng mundo, este, ng classroom naupo. The usual “sit – beside – the – window – thing” niya.

Waaaaahhhh! May nakaupo ng iba sa tabi ng upuan niya! Nooooooo! T___T

Mag – uumpisa na sana akong mag – walling dito. :D Pero… ting! May naisip akong bright idea. Since yung katabing upuan na lang ng katabi ni Winter yung vacant which is of course intended for me, lumapit na ako sa vacant seat na’yon at ilang sandali pa ay…

“Hi Miss.” Napatingin naman sa’kin yung babae sa upuan na katabi ng kay Winter. Nung una naka – simangot siya pero nung lumingon na siya sa’kin, whew, biglang naging smiling face! :D “Would you mind if we exchange places?” Um – oo ka na agad. Wag mo akong piliting gamitin sayo ang special weapon ko. Ayokong ginagamit sa iba yung puppy – like pleading eyes ko eh. Huhu. T___T

As expected, the girl hurriedly stood up and exchanged places with me while saying, “Sure na sure handsome!” ;)

See? See what this face can do? :D

“Hello again seatmate.” I jokingly said to her to get her attention. Nakatanaw na naman kasi siya sa labas ng bintana. Lumingon lang siya sa’kin sandali pagkatapos ay tumingin na ulit siya sa labas ng window. Argh. Kailangan talaga niya ng help. Hindi pwedeng lagi siyang ganito. That explains why I want to be her bestfriend.

Yeah. I know I told you that I left my friends and my bestfriend sa States. Pero kasi… Basta mahabang kwento. Kasing haba ng hair ng Professor namin ngayon. :D

“Good Morning Class.”

“Good Morning Sir.”

“I will be your Professor in Ph. 101, Philosopy of the Human Person. My name is Professor Anastasio Yumol. I don’t wanna hear you call me Anastasyo okay? My name should be pronounced as Anastazzziow. Okay?”

Pfft. Haha!

Pfft. “Okay Sir Anastazzziowww.” Wahahahaha. Halatang lahat nagpipigil ng tawa eh. Hahahaha! See? I told you. Ang haba ng hair ni Sir Anastazzzzzzzzziiioooowwww. :D