Gelişi Güzel

İnşaat İşçisi

Küçük bir masanın üstünde kaldı gülen yüzler.
Yaşanmışlığın alası var dünde.
Dolan gözlere bakma sakın!
Yüreğe dokunan, gözden çıkıyor işte.
Eli kolu bağlanıyor yalnızlığın ipine insanın.
Kaldırımlar ayaklarıma bağırıyor.
Sokaklar yüzüme bakmıyor.
Sonbahar üşüyorum git diyor.
karanlığın içinde bir karanlığım kaç aydır.
Yüzüm matem günü, saçım başım dağınık.
Yorgunum inşaat işçisi gibi.
Sesim çıkmıyor konuşmak istesemde.
Yolu yordamı yok zayıfladım döküldüm.
İçime içime daraldım ruhum zindan içinde.
Gün ışığı var da ben açamıyorum perdeyi.

Ertuğrul BALCI

Sonraki 📄
Kaydır 👆