Pagdating ng Panahon

Ako si John.

Nagsimula ang lahat sa isang text…

Hindi ko naman talaga siya nakakatext noon..

Pero dumating ang araw ..

naging close kami nang girlfriend ng kabarkada ko…

Noong time na yun, medyo nagkakamalabuan na ang relasyon nila…

Minsan pa nga nagseselos ang kabarkada ko sa akin…

Sinasabi ko na lang ‘hindi ako magkakagusto sa Gf mo’..

Pero…

Nagkamali ako sa sinabi ko.

Siya si Rose, naging magkatextmate kami. Nung una biru-biruan lang..

Lokohan…

Tawanan…

Hanggang sa nagtext ako sa kanya ng pabiro, “Kung sakaling may gusto ako sayo, anong gagawin mo?”

(1 message receive)

“Ahmmm, Ewan ko. Gusto mo ba? Joke lang”

“HahaxD joke lang den, survey lang yun…”- palusot ko.

simula nun lagi na akong may load.

Mapa araw o gabi kaming magkatext ..

Kulitan, asaran at biruan ang laging laman nang mga messages namin.

Minsan bumabanat ako..

Babanat din sya.

“Kung sakaling ligawan kita, sasagutin mo ba ko?” - loko kong tanong kahit na alam ko na hindi siya sasagot ng maayos.

(1st message receive)

“Ahmm, Haha xD paano kapag sinabi kong Oo. Hihi :”> joke lang! Ayuko.” - pabiro nea ring reply.

Alam ko namang dati pa siyang may pagtingin sa akin bago pa maging sila ni James.

Gayunpaman…

Natanong ko sa sarili ko, “Tama ba’tong ginagawa ko?”

Hanggang sa isang araw nabalitaan ko na Break na sila ni James.

Bigla akong nalungkot na nasiyahan na hindi ko maintindihan..

Sakin humihingi ng advice si Rose..

Kaya puro middle lang ang sinasabi ko sa kanya ksi ayaw ko rin saktan ang kabarkada ko.

Lagi niyang iniinsist na hindi siya nasaktan sa break up nila ..

Kaya hinayaan ko na lang.

Hanggang sa nagkadevelopan na kme ..

“Hi Babe :”> ” - trip kong text

(1 message receive)

“Hi din Babe :”> ” - reply nea…

Naging CaLLsign namin ang “Babe”

Para sa akin hanggang dun lang yun. Pero ramdam ko sa kanya..

Seryoso siya.

Nagpatuloy kami sa ganun.

Kung minsan, nag-oopen up narin ako sa kanya..

Kapag malungkot ako o masaya man.

Nakaramdam ako na sa wakas may babae narin laging nandyan sa tabi ko except kay mom.

“Special Friend” daw ang tawag dun, pero para sakin, di ko pa alam…

Tinanong ko siya, “ano bang nagustuhan mo sakin?”

“Lahat ! Walang dahilan kung bakit tayo nagmamahal”

“Brineak ko nga si James para sayo e.”

Nanlumay ako sa sinabi niyang yun..

Bigla kong naalala ang nakaraan.

(Same situation)

Lagi nang sumasagi sa isip ko ang mga katanungang “Tama ba’tong ginagawa ko?”

Hanggang sa…

Nagdesisyon akong layuan siya.

No text. No reply sa mga text niya.

Alam ko pag-iwas na lang ang magagawa ko para hindi ko siya masaktan ng todo sa huli.

Hindi ko siya pinaglaruan o niloko

Ayoko lang na sa bandang huli, mas masaktan ko siya sa puso kong walang kasiguraduhan.

alam ko darating din ang panahon na masasabi ko sa kanya ang salitang …

“Im sorry”