ᴅᴀɴɢᴇʀᴏᴜs ᴍᴀɴ sᴇʀɪᴇs
Si Timmy ay isang avid fan ng napakasikat na boyband group na Nirvana Redux kung saan pati pinakamaliit na butas ng karayom ay handa niyang pasukin makita lamang sila sa personal. Ngunit, paano kung sa simpleng hangarin niyang '...
"All empty spaces were filled with every song and beat. But the missing piece is only you... the puzzle that can perfectly fit in."
Prologue:
"Lay down your head and I'll sing you a lullaby Back to the years of loo-li lai-lay And I'll sing you to sleep and I'll sing you tomorrow Bless you with love for the road that you go."
"Mom. I can't sleep." inaangat ko ang ulo ko papaharap kay mommy habang siya naman ay napatigil sa pagkanta maging sa paghaplos sa malambot kong buhok.
Even my eyes wanted to fall asleep, my mind resist to do so. My mind keep on running and very active. Everytime I close my eyes, the scenario when I saw dad kissing with another girl keep on bothering me.
"Why? Is there something wrong son?" matamis itong ngumiti sa akin at hinalikan ako sa noo. I like it whenever mom kisses my forehead. It gives me warmth.
"I can't forget what I saw earlier." nawala ang nakaukit na ngiti sa labi ni mom. Napalitan ito ng pagtataka at mabilis rin na naglaho. I don't know what's on my mom's mind. Her face is unable to read. In my early age, hindi ko pa alam at naiintindihan masyado ang nangyayari sa paligid ko.
I always see mom and dad fighting. They are always throwing hurtful words to each other. The rage of their emotions is hard to analyze. I don't know what they argue about.
One time, I witnessed how dad slapped mom on her right cheek. Yun ang unang beses kong nakita si mommy na umiyak. Pero hindi lang isang beses nangyari yun. Gabi-gabi, pumupunta ako sa kwarto ni mommy and I always see her crying.
I walked closer to her and held her hand covering her face. Agad niyang pinunas ang luha niya at binuhat ako paupo sa tabi niya.
"Why are you crying mom?" tanging ngiti lamang ang sinagot sa akin ni mom at ginulo ang buhok ko.
"No I'm not crying Klein. Napuwing lang si mommy. Strong ata 'to!" napahagikhik ako nang bigla niya akong kilitiin sa tagiliran ko. Walang humpay na tawa naming dalawa ang sumakop sa apat na sulok ng kwarto. Nagpagulong-gulong ako sa kama habang patuloy pa rin sa pagtawa. But my smiling face easily faded when her eyes met mine. Her eyes are full of doliness. Even if she's smiling it can't cover her true feeling and I can read it through her eyes.
Niyakap ko ng mahigpit si mommy nang mapatakip na lamang ito ng bibig at napahagulgol. It breaks my heart by seeing my mom's suffering. Naramdaman ko ang paghaplos ni mommy sa likod ko. Pinagaan nito ang nararamdaman kong bigat ng loob.
"Ginabi ka na naman! What is happening to you Alberto? Pati anak mo, naaapektuhan na dahil sa ginagawa mo." rinig na rinig ko ang pabalang na boses ni mommy mula dito sa hagdan. It is very late in the evening but I am still awake, waiting for my dad. Natatakot ako na baka saktan niya na naman si mommy tulad ng palagi niyang ginagawa.
"Ano bang pakialam mo sa buhay ko? Asawa lang kita." narinig ko ang pagkabasag ng isang bagay mula sa living area kung saan sila naroroon.
"You're right! I am your wife and I have the rights na pagsabihan ka. We are living in the same roof and we already have a son. Can't you imagine Alberto? Pati ang nag-iisang anak mo natatakot na sayo."
I walked straight to their place and hide leaning on the wall. Bahagya akong sumilip at tinanaw sila.
"He is not my son! How many times do I have to tell you na walang nangyari sa atin bago ko malaman na buntis ka na pala." my tears fell down when I heard dad's revelation.
"That's not true! Wala akong ibang lalaking minahal kundi ikaw lang. Kaya imposible na hindi mo tunay na anak si Klein." halatang-halata sa boses ni mommy ang pag-iyak dahil sa pagkabasag nito. Hinawakan ni mommy ang braso ni dad pero agad naman itong tinanggal ni dad dahilan para mabalibag si mommy palayo.
Agad akong tumakbo papalapit kay daddy at galit na galit na sinuntok ito sa tiyan.
"Ang bad-bad mo! Bad ka! Bad ka!"
But his strength is nothing compare to mine. Natumba na lamang ako sa sahig dahil sa pagtulak niya sa akin.
Mahigpit akong niyakap ni mommy. Sunod-sunod ang pagsinok ko dahil sa pag-iyak. Napasigaw ako ng wala sa oras nang mabasag ang wine na display dito sa living area. Pilit na tinakpan ni mommy ang tenga ko pero hindi yun naging sapat para hindi ko marinig ang nangyayari sa paligid ko.
"Pesteng buhay yan!!" dad shouted.
Napakurap ako nang maramdaman ko ang basang pumatak sa pisngi ko. She's crying again.
"I'm sorry mom."
"W-why?"
"Dahil hindi kita kayang ipagtanggol." I wiped her tears away at ngumiti sa kanya. She cupped my right cheek and gave me a smile.
"You don't have to protect me. I should be the one who protects you from the bad guys. Hindi ko kaya kapag sinaktan ka nila." a sweet hug from mom is the best.
"Sige na. Matulog ka na. It's late now." tumango lang ako na may ngiti sa labi. Umayos na ako ng pagkakahiga at ipinikit ang mga mata ko. Hinding-hindi ko makakalimutan ang kanta sa akin ni mommy bago ako matulog. She always sing my favorite song. Napakasarap sa pakiramdam sa tuwing naririnig ko yung kinakanta niya. It brings me to wonderland.
"May you sail fair to the far fields of fortune With diamonds and pearls at your head and your feet And may you need never to banish misfortune May you find kindness in all that you meet
May there always be angels to watch over you To guide you each step of the way To guard you and keep you safe from all harm Loo-li, loo-li, lai-lay
May you bring love and may you bring happiness Be loved in return to the end of your days Now fall off to sleep, I'm not meaning to keep you I'll just sit for a while and sing loo-li, lai-lay"
Every words. Every melody of the song has it's own meaning. It is full of love and care.
Mom introduced to me music. Every music has a deep story. It tells about different things in our lives. It's either happy or not.
The Rockstar's Downfall is also available on Dreame (◕ᴗ◕✿)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
