Pencerenin sokağa açılan kanadındaki bekleyiş nöbeti Pakize hanımdaydı ArtıkKüçük kızım yatağıma yatırılmıştı.
Aslında ne çok seviyordu O güçlü Heybetli adamı ama nafile kocası sarhoşluğa aşıktı tüm yoksunluğa ve tüm çaresizliğine rağmen bir gün bile düşünmemişti onu terk etmeyi kocasından tek istediği saçlarını okşayan eli ve güzel birkaç sözüyle tebessümüydü sadece beklentileri Akşamları eve erken gelen bir erkek de kolunun altında taşıdığı ekmek Ti
belki senede bir alınacak elbise ve ara sıra bir akşam sinemasıydı Heybetli adamın kolunu da gidilecek gözleri yorgun düşmüştü göz kapakları artık iyice ağırlaşıyor du ki Sokağınakın hemen başında bir karaltı görüldü başını korkuyla hemen geri çekti Orhan onu görürse yine boş yere hır çıkarabilir di Aslında pkize hanım da endişe ederek bekliyordu çünkü kocasının başına sarhoşken bir şey gelmesinden korkuyordum Orhan heybetli gövdesiyle sandalyeye sandalyeye yüriyordu Pakize kafasını içeri doğru çekti ama görünmeden izlemeye devam ettim endişeli idi kocası yere düşebilir bağırabilir ve tüm mahalleyi sesini duyabilir di Mahalle Gerçi tüm Mahalle de biliyordu Ya onun her gün içtiğini yine de endişeleniyor diye işte merdivenlerin başına geldiğinde durakladı Orhan kaldırdı kafasına yukarı baktı Pakize onun hareketlerini karanlıkta pencerenin köşesinden görüyordu bir an aşağı inmek omuz verip yardım etmek istedi ama kocasını tanıyordu bunun gurur meselesi yapacağını bütün mahalleyi ayağa kaldıracaktı
