Size de oluyor mu? Bir sokak çıkıyor karşınıza görünüşüne aldanıp giriyorsunuz. Gülüyorsunuz, eğleniyorsunuz. Mutlusunuz yani tümüyle. Mutluluğun gerçekten var olduğunu düşünüyorsunuz.
Sonra daha da ilerlemeye başlıyorsunuz o yolda. Sokak darlaşmaya başlıyor, adımlarınızı güçlükle atıyorsunuz. Ama yine de pes etmiyorsunuz. Dayanacak gücünüz kalmamış artık, her dakika yalvarır olmuşsunuz Rabbiniz'e. Bir bakmışsınız pes edip "Al canımı yalvarırım!"demişsiniz. Bir bakmışsınız dayanmaya çalışıp yardım dilemişsiniz.
Son adımlarınızdasınız başınız yerde yürüyorsunuz. Başınızı kaldırmışsınız bir bakmışsınız çıkmaz sokakmış o görünüşüne aldanıp hevesle daldığınız sokak. İşte bahsetmeye çalıştığım şey de bu. Kanmayın bu dünya hayatına. Alışmayın yüzünüze gülen, size sevgi sözcükleri yağdıran insanlara.
Gülmeyin. Ne gariptir ki gülenler sanki bir suç işlemişlercesine canını fazla yakar dünya hayatı.
Ne yapalım diyeceksiniz. Kimi sevelim, kime neye güvenelim diyeceksiniz. Kitapları sevin, müziği sevin anlayacaksınız ki müzik size insanlardan daha samimi gelecek. Sonra... Gökyüzünü sevin, yolları sevin o ucu bucağı belli olmayan, ne kıyametlerin koptuğu bazılarının huzur bulduğu bazılarının dünya cehennemini yaşadığı yolları.
Tek şeyi sevmeyin; insanları. Tek şeye alışmayın, çok kaptırmayın kendinizi bu dünya hayatına. Bu söylediklerimi tek bir cümlede toparlayabilirim.
"Kitapları, şiirleri, şarkıları, gökyüzünü, derin deniz mavisini ve yolları sevin fakat dünya hayatına ve insanlara alışmayın!"
4 Aralık 2017
18:52
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çünkü Herkes Gider°
PoetryGece bayım. Bu gece hıçkıra hıçkıra ağladım. Düşündüm de derdimi anlayacak hiç kimsem yok•
