ANNE"S POV
Pagkatapos namin mag usap ni andrew kanina sa park parang biglang tumigil na ang mundo ko, marami ang tumatakbo sa isip ko,marami na ring tanong ang nabuo sa puso ko.
Andrew is a good man,a sweet caring friend pa nga eh,hindi man siya gifted sa pagiging gwapo sa ugali naman siya mayaman. He is almost perfect para sa akin.
Magdamag akong nag isip at hindi gaanong naka tulog kaya naman kinabukasan pag pasok ko sa review class namin any eyebags ko anku daig pa ang mga nag dudrugs sa laki..hahaha..
THE NEXT DAY..
maaga akong pumasok sa school as usual,pero para akong wala sa sarili,at hindi nasa ayos ang buhok ko,para bang pinabayaan ako...
My friends didn't know about andrew kaya wala rin akong mapagsabihan, kaya pag nasa school ako tumatawa ako na parang wala lang kahit na deep inside parang dinudurog ang puso ko at kinakain ang damdamin ko ng lungkot dulot ng mga nangyari sa akin.
Gustong gusto ko sana e text si andrew kasi simula ng magkahiwalay kami ng landas kagabi hindi na sya nag text o nag chat sa akin,pero pinipigilan ko ang sarili ko kasi alam ko na mas masasaktan lng ako kapag ginawa ko pang makipag usap sa kanya.
12noon na,halos kalahating araw na wala man lng text na galing kai andrew,anu ba?bakita ba? yan ang pumapasok na mga tanong sa isip ko...
Natapos na ang review ko sa araw na iyon pero NO SIGN of ANDREW na nagparamdam sa akin,kaya lalo akong na lungkot.. ang puso ko ai parang sisigaw sa iyak...
I went home na agad pagkatapos ng klase para naman mka bawi ng tulog ko at para na rin ma chat si andrew sa fb o ym man lng....
Pagdating ng bahay nakita kong maagang nka uwi ang parents ko kaya dapat kong itago ang sakit na nararamdaman ko.
Kumain ako ng dinner kahit na wala akong gana...
na nood ng tv na nakakatawa ang palabas,pero hindi naman ako natatawa...
kaya binuksan ko na lamang ang laptop at saka nag fb,baka sakaling online SIYA...
hindi nga ako nag kamali online si andrew,pero hindi niya ako pinapansin di gaya ng dati na pag on line ako at siya rin ai agad agad niya akong kukulitin.Gustong gusto ko siyang kausapin na para bang wala na lang nangyari pero hindi ko magawa dahil sa nahihiya ako o nasasaktan,hindi ko talaga alam. Nag offline na lng ako para hindi ko na siya lalo ma isip.
almost 2 days had past and still hindi nag paparamdam si andrew....
Birthday niya pa pala ngayong JUNE 1 kaya naman nag private message ako sa kanya at sinabi kong Happy birthday at God bless...
unfortunately he didn't reply even just THANK YOU wala akong nakuha!..
ouch..
ouch..
ouch..
kaya naman mas lalo akong nasaktan,at mas lalo kong na confirm na iniiwasan niya nga ako..
lumipas ang 2 pang ara at...
nag fb ako ulit at pag bukas ko pa lng sa home ko nakita ko na agad ang mga post niya,at isanadun ai eto ang sabi..
"Guys,salamat sa pag punta niyu kahapon sa pag celebrate ng birthday ko,nawala man ang cp ko ok lng masaya naman ako"
Nag pasalamt siya sa mga pumunta sa birthday niya,pero sa message ko ni THANK YOU wala man lng?mahirap ba mag reply sa message na yun?grabe na talaga siya...
hindi ba niya alam na sa ginagawa niya nasasaktan na ako?.... at biglang nag flashback sa isip ko ang mga sinabi niya sa akin ng super friends at super duper ok pa kami...
