HARRY POTTER VE ÖLÜMÜN EFENDİSİ-8

Bölüm 3: Harry'nin Rüyası

Hermione tiz bir çığlık attı,Harry bayılacak gibi oldu.Yıllardan sonra ilk defa yüreğinin derinlikllerinde bir korku duydu.Ron'a döndü,şaşırmış görünüyordu ama sevinmiş gibi bir yüz ifadesi vardı.Harry,Ron'un üstüne atlayıp onu boğma,isteği duydu.Böyle bir olaya nasıl olurdu da sevinebilirdi.Malfoy bile bu olaydan çok kötü etkilenmiş görünürken bile...Bu odada yüz ifadesinden bir şey anlaşılmayan tek kişi Astoria Greengrass'tı.Draco'nun karısı adeta donmuş bir şekilde,hiç kıpırdamıyordu.Sonra Harry odadaki sessizliği bozmak istedi,bu gergin havadan kurtulmak istiyordu:

''Bu işaret ne zamandır var,Draco?''

''Yaklaşık olarak,bir haftadır'' bunu söylerken sanki zorla cevap veriyor gibiydi.

''Peki,o iz eskisi gibi yanıyor mu?'' Ron merakını gizleyemiyordu.Öyle heyecanlı sormuştu ki bu soruyu sanki yıllardır kavuşamadığı bir şeye şiimdi kavuşuyordu.

''Hayır!''dedi Draco.Ve Harry bunu biraz bağırarak söylediğini,artık sinirlenmeye başladığını sezdi.Ron ve Hermione'e kafasıyla bir işaret yaptı.Sonra kalktılar,Draco onları kapıya kadar geçirdi ve tam onlar giderken arkadan seslendi ''Harry,kendine dikkat et''Harry Draco'nun bunu samimi bir şekilde söylediğini biliyordu ve bu duruma epeyce şaşırdı çünkü az önce onlara o kadar da yumuşak davranmıyordu.

Harry,Diagon yoluna cisimlendiklerinde,kimse konuşmuyordu.Hermione bir şok etkisinde gibi görünüyor,Ron'un yüz ifadesinden bir şey anlaşılmıyordu,sanki korkma ile sevinme arasında bir duygu içerisindeymiş gibi...

Tom'un mekanına gidip birer ateş viskisi söylediler,üçünün arasındaki sessizlik devam ediyordu.En sonunda Ron sessizliği bozdu:

''Eee,sizce şimdi ne olacak?''

''Onu arayacağız,Ron,gerekirse sadece üçümüz bileceğiz'' dedi Harry.

''Hadi,ama Harry bunu Malfoylar da biliyor,bence gidip bu haberi yaymamız daha iyi olur''

''Sence buna kimse inanır mı,sadece birkaç kişi dışında''

Hermione araya girdi,''Tamam o zaman bizde inanacak olanlara söyleriz,Harry sen gidip Ginny'e haber ver,Ron sende yarın Hogwarts'a git Neville'e söyle,ve en zoru da bana düşüyor Kingsley Shacklebolt.''Bu konuşmadan sonra kimse bir şey söylemedi,Harry ayağa kalktı iyi günler dileyip,evine cisimlendi.

Harry eve girdiğinde Ginny uyuyordu,ev ölüm sessizliğindeydi...Harry üstünü değiştirdi,yatağa girdi,gözünü kapattığı an,uykuya daldı.

Sabahın erken saatlerinde,Harry uyandı,güneş yeni doğuyordu.Üstünü giydi,aşağı indi,Ginny kahvaltıyı hazırlıyordu.Harry de masaya oturdu,Ginny'nin tabağı önüne indirişini boş gözlerle seyretti,kafasından hâlâ dünkü olaylar sırasıyla geçiyordu. Ginny'in kendisini göz hapsine aldığının farkındaydı.Kahvaltıyı sessizlik içinde yediler,neşelerini yerine getiren kızları Lily'di.Kahvaltıdan kalktı,hep az yemek yerdi,öbür odaya koştu,ayak sesleri geliyordu,kendi kendine gülüp oynuyordu.Ginny o kalktıktan sonra Harry'e ''Neler oluyor,anlatacak mısın,ben seni ilk defa böyle görüyorum.''

''Şey,aslında sana söylemem gereken bir şey var.''

''Hadi söyleyecek misin,ölüm fermanımı mı veriyordun yoksa?''

Harry sesini kısabildiği kadar kısrak,küçük bir fısıltıyla konuşmaya son verdi''Voldemort,geri döndü''.

***

Harry ,ondan sonrasını pek hatırlamıyordu,sadece Ginyy'nin elinden düşürdüğü çatalın şıngırtısını ve 'ne' diye bağırmasını hatırlıyordu.Bakanlıktaki bürosunda,aklında bu düşüncelerle dolu bir şekilde,karanlık olayların yaşanması çizelgesine bakıyordu,tam elinin altında dün gece yaşanmış bir olay gördü,Voldemort'un mezarlığında geçiyordu,ama üstü karalanmış ve 'Çok Gizli' yazıyordu,bakanlık bu tür olayların yanlış kişiler tarafından ele geçirilmesine karşın,parola önlemi almıştı,böyle bilgilere asasını uzatıp parolayı söylemesi gerekiyordu.Ve bunu daha önce hiç kullanmamıştı.Sonunda karşısına böyle bir olay çıkmıştı,parolayı unutması da zaten mümkün değildi,çünkü bu parolayı kendisi koymuştu.Asasını çekti,çok gizli yazan yere dokundurup,''Son Yok Edilecek Düşman Ölümdür.''