Sesler (tanıtım)

453 18 12
                                    

öncelikle bu wattpadte 2. hikayem. Bölüm paylaşma konusunda kesin şu gün paylaşırım gibi bir şey söyleyemem bazen bölümler gecikebilir ama seri yazcagimi düşünüyorum en azından haftada bir bölüm yazarım fakat okullar devam ettiği için daha 3.sinavlar var o yüzden gecikme olabilir ama sınavlarım bitince bölümler çok çabuk gelicek :) 1 hafta beklemenize gerek bile kalmayacak.

umarım begenirsiniz :D ha bide lütfen okuduktan sonra vote veya yorum yapın çünkü sonuçta emek harcıyorum ve karşılığını görmek hakkım olduğunu düşünüyorum. Çok mu konuştum ne? :D herneyse iyi okumalar !!!

Kafamın içinde sesler dolaşıyordu..Durmak bilmeyen sesler.Her saniye oralarda biyerde konuşup duran şeyler. Susmak bilmiyorlardı.Bazen bu seslere dayanamayıp sinir krizleri geçirdiğim oluyor. Şimdi ise sadece yatakta cenin pozisyonunu almış bi şekilde ağlıyorum. Seslerin Kafamın içinde çınlamasıyla ellerimi daha fazla kulaklarımda bastırıp gözlerimi sımsıkı yumdum. Sesim fısıltıyla çıkıyordu.

" Yeter . lütfen susun artık duymak istemiyorum.! "

Kelimeler ağzımdan döküldükçe sesler azaldı ve git gide susmaya başladılar. Yaşlı gözlerimi yavaşça açtım ve yatagimda doğrulup yatağın ucuna yaslandım, dizlerimi kendime çekip gözlerimi ellerimle sildim.

Kafamı ellerimin içine aldım ve dirseklerimi dizlerime dayayıp düşünmeye başladım. Onları nasıl susturmam gerekiyordu? bu soruyu yıllardır düşünüyordum ama elimde yine hiç bişey yoktu.

Kapı çalındı.

"Alice? iyi misin tatlım? "

sesimin güçlü çıkmasını sağlamak için boğazımı temizledim.

" iyiyim anne. bişey mi var? "

Annem kapıyı açmak için kolu çevirdi ama kitli olduğu için bi sonuç alamadı.

" Bu kapı kitleme huyunu sevmiyorum alice. yemek vakti çabuk aşşağı gel."

" tamam. "

yataktan kalkıp kapıyı açtığımda annem çoktan aşşağı inmişti. Banyoya gidip yüzümü yıkadım.

klasik bi yemek yeme faslindan sonra evden çıktım. Çantamı açarak kurcalamaya başladım. Pisikolog randevusunu kaçırmak istemiyordum. Otobüs kartımi bulamayınca mecburen yürümek zorunda kaldım. Vardığımda 10 dakika gecikmiştim. Lobideki kadına gülümseyerek odaya doğru yürüdüm. Kapıyı hafifçe tıklattıktan sonra içeri girdim. Dr.haks masada oturmuş raporlara bakıyordu.

" geciktigim için özür dilerim. "

" Önemli değil alice "

koltuğundan kalkarak gülümsedi.

" Hemen başlayalım istersen?"

"tabii." diyerek deri koltuğa uzandım

doktor yanıma sandalyesini çekerek oturdu.

" bayan alice bugün sorununuzun köküne inicez. ilk kez bu sesleri nerde duydunuz ve ne olmuştu hatırlıyormusunuz? "

Doktor haks'in söyledikleri Kafamın içinde yankilaniyordu. Gözlerimi kapatip o güne geri döndüm..Herşeyin başladığı o lanet güne.

SeslerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin