Ben böyle biriyim. 1.bölüm

186 13 4
                                    

" bayan alice bugün sorununuzun köküne inicez. ilk kez bu sesleri nerde duydunuz ve ne olmuştu hatırlıyormusunuz? "

Doktor haks'in söyledikleri Kafamın içinde yankilaniyordu. Gözlerimi kapatip o güne geri döndüm..Herşeyin başladığı o lanet güne.

▲▼▲▼▲▼▲▼▼▲▼▲▼▲▼▼▲▼▲▼▲▼▲▼▲▼▲

Herşey zihnimde yankilanmaya başlamıştı. boş gözlerle karşıdaki duvara bakıyordum.

uzaktaki bir ses adımı söylüyordu. Aynı zamanda dürtüldugumu hissettim.

" Bayan? "

"..."

"Bayan alice. kendinize gelin lütfen. "

"..."

"Beni duruyor musunuz?"

"..."

"Alice? "

kafamı iki yana sallayarak kendime geldim. ama gözlerimden yaşlar akıyordu. ağlıyordum.

" B-ben özür dilerim"

diyerek gözlerimi sildim doğrularak ayağa kalktım.

"daha iyimisiniz? "

"evet. iyiyim. randevuyu sonraya ertelesek olur mu doktor?"

"tabi siz nasıl isterseniz. "

Çantamı alıp hızla çıkışa doğru yürüdüm.Hava yüzüme çarpınca derin bir nefes aldım. Hatırlamak istemiyordum. o güne geri dönmek bidaha zihnimde yaşamak istemiyordum.tek istediğim şey o seslerin kesilmesiydi.

sokakta yürümeye başladım. cebimden telefonumu açtım ve saate baktim. okulun başlamasına 20 dakika vardı.kosarak okula vardım. hemen tuvalete gidip Çantama tıktığım okul Kıyafetlerimi çıkarıp giydim ve saçımı düzelterek sınıfa geçtim.

Yeni okulumun ilk günü bu gündü. Pekte iyi başladığım söylenemezdi.hizla sınıfımı aramaya koyuldum. bi kaç yanlış sınıftan sonra kendi sınıfımı buldum. Henüz 3,4 kişi gelmişti, yuruyerek en arka sıraya oturdum. kulakliklarimi çıkarıp kulağıma taktım ve slow bir müzik açtım.

Çok geçmeden dürtüldugumu hissettim, gözlerimi telefondan ayirdigimda ise mavi gözlü ve kahverengi saçlı bi çocuk bana bakıyordu.

Heyecandan kulaklıklarımı çıkarmayı unutmuş olucam ki çocuk kulağımdan kulaklıkları çekti.

" dilsiz ve sağır misin? "

"ha?"

"bi saattir sana sesleniyorum."

"kulaklığımı görmemen senin salakligin. "

"Herneyse. başka yer kalmamış mecburen senin yanına oturucam."

sınıfa göz gezdirdiğimde sınıfın dolmuş ve boş yer kalmamış olduğunu gördüm.

çocuk çok tatlıydı ve okulun popülerlerinden oldugu belliydi ama çok gıcık birine benziyordu napalım tipi için katlanicaz artık..

" farketmez. " diyip yana kaydım çocukta yanıma oturdu.

"bu arada ismim Daniel."

"Alice" dedim kısaca.

"her zaman bu kadar sessiz misin yoksa ben mi seni rahatsız ediyorum? "

"..."

"Cevap vermeyi düşünüyor musun?! "

"Çok konuşuyorsun." diyip gözlerimi devirdim.

" Böyle triplere girerek sana aşık olacağımı bekliyorsan yanılıyorsun." dedi ve sırıttı.

SeslerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin