Sesler

ufaklık 2.bölüm

Sabah uykumun derinliklerinde çimlere uzanmış hoplayan koyunları sayarken annemin uzaktan gelen kızgın sesiyle uyandım ne yazık ki..

"alice! yeter ama kaç kere seslenmem gerek!"

"hıhı" diyerek yastigima sarıldım ve kafami gömdüm.

"hep gece geç yattıgın için bunlar! uyan bak bidaha gelmiyicem."

garip bi homurtu çıkararak yataktan kalktım ve banyoya gidip rutin işlerimi hallettim.Daha sonra aşşagı inerek annemin koydugu  kahvaltıyı yemeye basladım.çok geçmeden babam merdivenlerden indi.

"Günaydın kızım,bu gün nasıl hissediyorsun?"

"Günaydın, iyiyim? " diyerek soran gözlerle ona baktım.

"dün dr.haks'ın odasından koşarak kaçmışsın nerdeyse.YINE.Alice bu kaçıncı pisikolog? Onlar iyi insanlar ayrıca deli doktoru falanda degiller onlara yaşadıklarını anlatmalısın ki sana yardımcı olsunlar kızım."

"Deli doktoru olmadığını bende biliyorum baba.Ayrıca deniyorum anlatmayı."

"Herneyse.Bu gün okul çıkışı oraya gitmeni istiyorum anlaştık mı?"

"Off evet." diyerek gözlerimi devirdim ve masadan kalkarak giyinmeye gittim.formamı giydikten sonra saçlarımı düzleştirdim,gözlerime kalem çektikten sonra son olarak parfüm sıkarak evden cıktım.Bu gün hava çok güzeldi bu yüzden otobüs yerine yürümeye karar verdim.Hafif esen rüzgar saçlarımı dagıtıyordu.Etrafa bakınırken yolun karşısında yere düşmüş ağlayan bir çocuk gördüm ve duraksadım.Etrafa bakınca ikimizden başka kimsenin olmadıgını gördüm ve çocuk en fazla ana okuluna gidicek yaştaydı.yolun karşısına geçerek çocugun yanına gittim.

"Hey merhaba."

çocuk bana bakıp burnundan akan sümügü sildi ve pis elini bana kaldırarak gösterdi.

"Ah hadi ama ufaklık." diyerek yüzümü buruşturdum ve çantamdan mendil çıkararak elini sildim.

"Annen ve babanın ismi ne ? biliyormusun? "

".."

"Benden çekinme lütfen.Hem bak eger söylersen sana şeker alıcam ha ne dersin? "

"marrie" dedi

"offf " diyerek cocugu kucagıma alıp yürümeye başladım.5sokak dolaşmıştım ve hickimseyi bula

mamıştım.aynı zamanda okul başlamak üzereydi.

"ne yapıcam ben seninle" diyerek kucagımdaki ufaklıga baktım.minik burnunu cekerek bana tatlı tatlı bakıyordu.

"tatlım evinizle ilgili hicmi bişi bilmiyorsun?"

"16"

"ne? simdi mi söylüyorsun?"  diyerek 16 numarayı aramaya başladım. 10 dakika sonra bulmustum.kapıya ilerleyerek zile bastım.Kapı 4,5 saniye içinde  açıldı karşımdaki surata şaşkın şaşkın bakakalmıştım.Daniel karşımdaydı.

"Alice? inanamıyorum! josh?! "

"ş-şey  ben okula giderken kaldırımda aglıyordu"

arkadan sarışın bakımlı bir kadın aglayarak geldi ve kucagımdan ufaklıgı alarak sarildi kafasını omzuna yaslayıp kokusunu içine çekti.

"Çok teşekkür ederim kızım josh'ı bana getirdin ya daha ne istiyim. aklım çıktı sabahtan beri her yerde onu arıyorduk." dedi burnunu çekerek.Ağlamaktan kızaran gözlerinin maviligi çok güzeldi.

"Ben..önemli degil "

Daniel ufaklığı kucagina alarak öptü ve annesine geri verdi.Annesi minigi kucagina alarak içeri gecti ve danielle başbaşa kaldık.