A Man Who Subsists for Christ

Mandy <3

(January 2008)

May nameet akong isang babae. Wow, babae. At binago nya ang lahat sa akin.

Her name is Mandy. Hindi Moore ha. Mandy Real.

Katabi ng room namen ang room nila. Syempre, nung nakilala ko naimba agad ako.

Alam niyo yung SPARK? yun ung nakita ko sa kanya.

Wala pa akong nagiging girlfriend noon, kaya tuwing nakikita ko sya, para akong nsa freezer.

NANINIGAS at hindi makagalaw. Bangis no? Ganyan talaga. 

Eh kase naman singer siya. yun pa naman ang gusto ko sa babae. alangan namang dancer din eh dancer na nga ako. E di imbang mananayaw ang mgging anak. Oo. anak agad. luko ako eh.

Eh di yun, nasa kalagitnaan ng klase namen sa Science and Technology, klase ng terror teacher ko eh tinext ko si Mandy. Walang palag sakin ang teacher eh.

.

.

.

.

.

I said " Hi Mandy! :)"

.

.

.

.

.

Medyo matagal ako naghintay bago sya magreply kse nasa klase din sya at ang bungad sakin.

.

.

.

"SINO KA?" 

Oo, all caps pa. 

E di ako naman, kilig. kse nagreply. mahirap magpakita ng kilig ang lalake, lalo na ang lukong kagaya ko. Di ko maexplain. Eh di hanggang sa nagkatxt kame ng nagkatxt.

1 week after kame magkatxt, naging kame na. Aw. PBB teens? :)

First girlfriend ko si Mandy. Kaya binigay ko sa kanya lahat. Minahal ko siya ng buong-buo at walang kahati.

Pero sabe nga nila, "walang perpektong relationship"

Napakaganda ni Mandy, kaya dagsaan ang suitors niya. 

Ewan ko ba. Masyado akong nagiging over protective. Kaya, mejo nagkakaroon kame ng misunderstanding. Pero piniplit ko pa dn ayusin. Mahal na mahal ko eh. 

Nag Dance troupe ako sa university na yun dahil sa kanya. Syempre, dagdag pogi points.

Eh mga suitors nya mga bigatin eh, ang maiipagmayabang ko lng eh hitsura at talento ko. Medyo kulang kase sa talino, tamad kase.

Mas naging active ako sa school kumpara date. Sa kanya ko lang naramdaman ang ganung kasiyahan eh. Kase naman, kakarecover ko lang nun sa nangyare sa 

.

.

.

.

.

.

(Itutuloy.)