Ανεβαίνοντας στην Πάρνηθα ο αέρας είναι ψυχρός. Γύρω επικρατεί η απόλυτη ηρεμία. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά το ερειπωμένο κτίριο που για 30 χρόνια σα σανατόριο για τους φυματικούς είναι εγκαταλελειμμένο εδώ και δεκαετίες. Χρησιμοποιήθηκε σα ξενοδοχείο, αλλά και σαν σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και έκλεισε οριστικά το 1985.
Πλησιάζοντας παρατηρούμε ακριβώς απέναντί του το «Πάρκο των Ψυχών». Ένα πάρκο που δημιούργησε ο γλύπτης Σπυρίδων Ντασιώτης τον Οκτώβρη του 2012, χρησιμοποιώντας απομεινάρια καμμένων κορμών, θέλοντας έτσι να «αποδώσει»τον ψυχισμό των απομονωμένων αρρώστων. Το πάρκο που οι ψυχές που έχουν «φύγει» βρίσκουν κοινό σημείο συνάντησης με τις ψυχές που βρίσκονται ακόμα εδώ.Εκεί θα συναντήσει κανείς πολλά: Περίεργους ήχους, δονήσεις, περίεργες εικόνες μα πάνω από όλα περίεργα συναισθήματα.
Το πάρκο αυτό δημιουργήθηκε με σκοπό να θυμίζει τον πόνο, την οδύνη, την αγάπη και τον έρωτα που υπήρχε τότε, υπάρχει τώρα και θα υπάρχει στο μέλλον.
BẠN ĐANG ĐỌC
Unsolved
Bí ẩn / Giật gânΣύμφωνα με τον Τόμας Μουρ «μόνο μέσα από το μυστήριο και την τρέλα, η ψυχή αναγεννιέται». Αφήνουμε στην άκρη την τρέλα και μένουμε αποκλειστικά στο μυστήριο, πεδίο που γοητεύει και συναρπάζει την ανθρώπινη νόηση, ακόμα και στην περίπτωση που προκα...