🙀|Μαρα??|👀💘

39 8 3
                                    

Βλέπω μια φιγούρα.
Ένα κορίτσι να κλαίει με μαύρο δάκρυ δίπλα από μια παλιά βιβλιοθήκη.
Πλησιαζω διστακτικά...και βλέπω το πνεύμα....το φάντασμα

Τ:Είσαι Εσύ?

Αυτομάτως το πνεύμα(?!)σηκώνεται και σκουπίζει τα δάκρυα του. Δεν μπορώ να καταλάβω πολλά,οπότε δεν μπορώ να την περιγράψω.

Η πόρτα πίσω μου κλείνει και όλα σκοτάδι γύρω μου.

Μ:Γειαα σου Tom😏!!!-Η φωνή της δυναμώνει όλο και πιο πολυ. Μάλλον με πλησιάζει.-

Τ:Είσαι Εσύ? Το φάντασμα που μου αφήνει αυτά τα σημάδια κάθε βράδυ. Αυτά τα μυνήματα?

Μ:Πνεύμα?? -Με γλυκιά φωνη- Εγώ?
Από πού και ως που αγάπη μου❤?

Τ:Αγάπη σου?

Μ:Ναι Τοm!!
Γιατί δεν είσαι?

Εγώ κάνω βήματα αργά αργά πίσω όσο αυτή έρχεται όλο και πιο κοντά μου.

Τ:Μα εγώ δεν σε ξέρω. Ούτε που σε εχω δει ποτέ μου.

Τότε (μαγικά) ένα φανάρι παλιό ανοίγει και εκπέμπει το φως του αλλά και ζεστή.

Μ:Τοm?😮

Μ:Τοm?😮

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Τ:Οο...ουαου

Μ:Δεν με θυμάσαι?

Με πλησιάζει αλλά απομακρινομαι

Τ:Πρώτη φορά σε αντικρίζω

Μ:αα τότε δεν εισαι ο άντρας μου😢
ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ

😿😿😿😿😿😿😿😿***κλαμα

Τ:Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω...ε....

Μ:Μάρα

Τ:(από μέσα του)
Μαρα? Με την Λαρα?  Καμία σχέση... Αλλά έχουν κάτι τόσο κοινό. Έχουν το ίδιο πρόσωπο

 Έχουν το ίδιο πρόσωπο

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ερωτευσού με δεν ΔΑΓΚΩΝΩ #BC17Where stories live. Discover now