🏞|Δεν φταίω εγω|🙍

35 10 1
                                    

Μ:Εσυ?????

___________________

Όταν η Μαρα συνάντησε την Λαρα...

Λ:Μαρα?????

Μ:Λαρα???

Τ:Αχ δεν μπορώ...
-με κοιτανε και οι δύο με δολοφονικό ύφος και σηκώνω τα χέρια ψηλά σαν να παραδιδωμαι και κάνω βήματα πίσω-

Λ:Εσυ ήσουν λείπουν? Εσύ ήσουν το φάντασμα που έστελνε τα ραβασάκια στον Tom??
-φωνάζοντας-

Μ:Ναι εγω ειμαι! Τι σε νοιάζει όμως εσένα? 
Και από που και ως που ξέρεις τον Τom?

Λ:Ο Τom είναι το αγόρι μουυ!!!!!!
-φωναζωντας με δάκρυα στα μάτια-

●ΣΚΈΨΕΙΣ ΜΟΥ
😍ΈΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΚΟΎΩ ΑΠΌ ΤΑ ΧΕΊΛΗ ΤΗΣ ΤΙΣ 4 ΑΠΛΕΣ ΜΑ ΞΕΧΟΡΙΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ....ΕΊΜΑΙ ΤΟ ΑΓΌΡΙ ΤΗΣ
ΤΕΛΟΣ●

Μ:Α ετσι ε?? Παρατήσες τον άλλον Τom και ήρθες σε αυτόν τωρα ε?? ??

Λ:Μαρα δεν καταλαβαίνω τι εννοης με τον άλλον Tom δεν είχα τίποτα.

Μ:Σε ποιον τα πουλάς αυτά ρε?? ? Αφού σας είχα δει τότε....

Λ:Τότε? Που?

Μ:Δεν θα το αναλύσω μαζί σου
-γυρνάει την πλάτη της και κοιτα εξω απο το παράθυρο-

Παει να την ακουμπήσει

Μ:Μην με πλησιάζεις σκύλα. Δεν έχεις ιδέα τι μπορώ να κάνω και να εξαφανιστείς στο λεπτό?
-η Λαρα μπαίνει σε σκέψεις και με κοίτα εξεταστικά-

Τ:Είναι βαμπίρ! Αληθινό Βαμπίρ Λαρα.
-λεω επιτέλους δυνατά-

Η Λαρα μολις το ακουει,το πρόσωπο της χλωμιαζει. Δεν περίμενε η ίδια της η αδελφή να ήταν βρικολακας.

Λ:Μα δεν μπορει.....

Μ:Και όμως είμαι! Και για όλα αυτά φταις εσύυυυ

Λ:Μαρα άσε με να σου εξηγήσω τι συνεβει....

Μ:Αποκλείεται να ακούσω ουτε ένα από τα δηλητηριώδη ψέματα σου. Δεν μένω άλλο εδώ μεσα!

Ανοίγει με μιας το κλειδωμένο παράθυρο,μου ρίχνει μαι τρυφερή ματιά και βγαίνει έξω.

Εγώ και η Λαρα μένουμε ακίνητοι στην θέση μας. Μετα απο καπια δεύτερα πάω να την αγκαλιάσω.

Λ:Οχι Tom μην με ακουμπάς.-κανει μεταβολή και φεύγει-

Μα γιατί έγιναν ολα τόσο σκατα?😞

^Λαρας pov^

Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Δεν με νοιάζει το που πηγαίνω αλλα το μονο που με νοιάζει ειναι να την βρω! Να της εξηγήσω τι έγινε πραγματικά εκείνη την μέρα.....

~Flashback~

Είμαστε στον κήπο εγω,η αδελφή μου,οι γονείς μου και ο Tom το αγόρι της αδελφής μου!
Καθως αντικριζα κάτι όμορφα χρυσανθεμα βλέπω τον Tom να φεύγει και να πήγαινε σε ένα στενό του λαβύρινθου-κήπου. Τον ακολουθώ και μπαίνω όλο και πιο μέσα στον λαβύρινθο. Βλέπω από μακριά τον Tom μαζί με κάποια άλλη κοπέλα. Τρέχω γρήγορα για να δω το τι συμβαίνει εκεί. Έτσι και κερατωσει την αδελφή μου θα του τα κόψω από την ριζα.
Εγώ ποτέ δεν τον συμπάθησα...... μου έβγαζε κάτι πολυ άσχημο από μέσα του, αλλά συμβιβάστηκα με την επιλογή της Μάρας.

Πλησιάζω και κρύβομαι για να μην με δει. Εκείνη την στιγμή όμως τον βλέπω να φιλάει την ξένη κοπέλα με τόσο πάθος, σαν να φιλάει την Μαρα. Το σκουλήκι....😡

Πως μπόρεσε να της το κάνει αυτό???

Τελειώνει το φιλί του με την ξανθοψειρα και φεύγει από το οπτικό μου πεδίο. Τώρα το μόνο που μενει είναι να το πω στην Μαρα. Παρολου που θα στεναχωρηθεί,απογοητευτεί και νευριάσει πολύ,παρα πολυ....μιας και τον αγαπάει παρά πολύ.
Πάω να φύγω μεχρι που νιώθω δύο χέρια να με τραβούν με δύναμη πίσω,χωρίς να μπορώ να αντισταθώ. Ήταν αυτός!

Μόλις με αφήνει βρίσκω την ευκαιρία και τον χαστουκιζω δυνατά.

Λ:Καθαρμαα πως μπόρεσες να το κάνεις αυτο στην Μαρα???? Αυτή σε αγαπάει και συ....πφφφ είσαι τόσο φθηνός.
-τον φτύνω και παω να φύγω αλλα με κρατάει

-Ακουμπάει το μάγουλο του και με κοιτάει με ένα τόσο δολοφονικό βλέμμα.-

Τ:Ααχ Λαρα με έχεις παρεξηγήσει. Εγω αγαπάω την Μαρα.

Λ:Ναι ρε το είδα ποσο την αγαπάς. Που πίσω από την πλάτη της πας και πηδάς οποια γουστάρεις.

Αυτό μάλλον θα πόνεσε...

Αμέσως το βλέμμα του αλλάζει όψη και γίνεται απειλητικό. Αρχίζει να με τρόμαζει.

Αυτομάτως κάνω βήματα πίσω και αρχίζω να τρέχω.
Όμως με προλαβαίνει....τότε με βάζει σφιχτά με την αγκαλιά του και με μια σύριγγα,που τρυπάει το δέρμα μου,νιώθω να μαλακονουν οι αρθρώσεις μου και να μην μπορώ να αντιδράσω.
Τότε τον βλέπω να με κοιτάει μες τα μάτια σαν να ζητάει κατι από εμένα. Στην κυριολεξία ετσι και με αφήσει θα πέσω κατω.

Πλησιάζει κοντά μου και ενώνει τα χείλη μας. Εγω όσο και να θέλω δεν μπορώ να αντισταθώ..νιωθω το σώμα μου τόσο ξένο. Μέσα στο φιλί μας ακούω μια τσειριδα. Και συγκεκριμένα της Μαρας. Αυτος μόλις την ακούει με αφήνει και πέφτω στο πάτωμα!

Το επόμενο που θυμάμαι είναι να ξυπνάω στα χέρια του μπαμπά μου με την μαμά μου και Τοm από πάνω μου ανήσυχοι, μα την Μαρα πουθενά....τοτε καταλαβαίνω ότι κατι σοβαρό είχε συμβεί στην αδελφή μου....




Λοιπόν επέστρεψα

Θέλω να μου πείτε Πως σας φάνηκε ο Τom του παρελθόντος😞

Θέλω τόσο να δω τι θα μου γράψετε 😅💜

Τλμ σε άλλο κεφάλαιο☆

Σχολιακια και αστερακια παρακαλώ ↘↘

Ερωτευσού με δεν ΔΑΓΚΩΝΩ #BC17Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin