Ethan’s POV
Gustong gusto ko talaga tuwing umuulan, dahil tuwing umuulan nangyayare ang mga bagay na hindi ko inaasahan, mga bagay na nagbibigay ng lakas ng loob sken. Ito din ang panahon na pwede kong ilabas ang lahat ng nararamdaman ko ng walang makakapansin sken.
Lumabas ako ng bahay para pumunta sa isang convenient store,.
Hindi na lang ako magdadala ng payong, eto naman gusto ko e, ang mabasa ng ulan. Para sken masarap ang pakiramdam sa ilalim ng ulan.
Aalis na ako…
Walk..
Walk..
Pero teka,
Parang gusto ko magpayong ngaun..
I get the umbrella, at umalis na….
Ewan ko,bakit ko pa kinuha ang payong na ito..
Naglalakad na ako sa labas ng bahay ng may Makita akong isang babae na, hmm.. napaka formal naman ng suot nya, at parang ang panget tingnan na with that dress, she’s walking under the rain..
Biglang napayid ng hangin yung dala nyang payong.. hanga ako sakanya, ni hindi siya nag react bagkus hinabol lang nya yung payong na parang sinasabi sa payong na “ok lng, kaya kita abutan”
Di ba yung ibang babae, kapag napayid ung payong sa gitna ng ulan at nabasa ng ulan, maghe- hysterical, magwawala na parang kung napanu, pero sya, parang wala lang.
Ooohhhhhhhhhhhhh………….
Nadapa siya sa paghabol sa payong nya,
Linapitan ko sya at pinayungan, ini-offer ko kamay ko para makatayo sya, at kinuha naman nya ito.
Pagtayo nya at pag harap sken…..
Nagulat ako,.
Siya pala..
Anu naman kayang ginagawa nya dito sa ganitong oras, ?
Ewan ko pero parang gulat siya sken, tinitigan nya ako ng may ilang segundo.. bakit?, kilala ba nya ako?,.. o baka naman may dumi ako sa mukha? Naman?
“anghel”..--- SIYA
Anu sabi nya?, anghel?, saan?, naku po mukhang patay na ito at nakakakita na ng anghel.. Wag naman, baka makulong pa ako, baka mapagbitangan pa ako na criminal..
Bigla na lang sya pumikit at…………………..
Ayun,
Muntik na sya bumagsak sa lupa, buti nasalo ko sya..
Nawalan na sya ng malay..
Binuhat ko sya, nabitawan ko na rin ang payong na hawak ko, tumakbo ko pabalik ng bahay kahit walang payong, basang basa na kaming dalwa.. lalo na SIYA.. Mukhang pagod na pagod sya, sa paghabol sa payong nya??, hindi, siguro kanina pa sya naglalakad..
Eto pala ang dahilan kung bakit ko dinala ang payong na ito, para payungan SIYA sa ulan. Pra hindi sya mabasa, kahit naman basang basa na sya at nabitawan ko na si payong.
Pero kahit ganun, ang ganda ganda pa din nya, ang mga labi nya na hugis puso, ang mahabang nyang eye lashes.. ang hitsura nya, ang ugali nya na nasaksihan ko ngaung gabi,. Gusto ko. Gusto ko sya.. sa tuwing makikita ko siya, nasasabi ko na GUSTO ko SIYA.
Wa—wAAAAIITT!!,
NO ethan..
That cannot be.
Hindi pwede.
May kelangan ka pang gawin. Kaya hindi pwede.
Tinitigan ko siya, ang mga mata nya,. Ang mukhang ito, parang wala siyang kahit anung dinadamdam. Wala syang pinoproblema. . walang kahit anung iniisip. Siguro perpekto ang buhay nya, masaya SILA sa buhay nila.
At naiinis akong isipin yun. Naiinis ako na masaya SILA habang…………………………….. teka, hindi pa ito ang panahon para magkwento ako.
Hayss…
Ang mukhang ito, kaya ko kayang bigyan ng SAKIT, ng PROBLEMA at PAGHIHINAGPIS..
KAYA KO KAYA??
MAtiis ko KAYA siya??
uO, para sa isang taong mahalaga sken, kahit ang BABAENG ito, kaya kong SAKTAN.
Hindi nyo naiintindihan ang mga sinasabi ko di ba?, hindi nyo talga ako maiintindihan sa ngayon.. dadating din ang time na lahat ng sinasabi ko at gagawin ko eh maiintindihan nyo..
Sna wag nyo muna ako husgahan ngayon..
Wala pa po ako ginagawa eh.. hehe?, at this point in time, kelangan ko muna maiuwe itong babaeng ito at mapalitan ng damit, baka magkasakit pa sya.
Hayss, magulo na ako.. hindi nyo pa kasi ako kilala.. makikilala nyo din ako.
