Ikaw Lang Sapat Na

Chapter 1

Chapter 1

“Fuck this! Ngayon pa ako nasiraan! My god really? Finals namin tapos ganito! Ugh!”  I’m actually talking to myself right now. I look like a complete idiot in front of my car. Bakit dito pa ako nasiraan! High way pa naman to!

Calling Zia…

“zia! Sumagot ka please! Ngayon kita kailangan! Zia!” now I’m shouting at my phone. Siguro sabi nung mga dumadaan na sasakyan dito mukha akong baliw. Nakakailang tawag na ako kay Zia hindi pa din siya sumasagot fuck this.

Wait dumadaan na mga sasakyan? Hmm pwede naman ako sumabay diba? Di naman ako mukhang hostage taker para tanggihan nila.

E paano pag sila yung mukhang hostage taker? Wag na nga! Tawagan ko nalang si Zia talaga.

Calling Zia…

Hindi pa din siya sumasagot just great!

I guess mamimiss ko ang finals namin today. Sumandal nalang ako sa car ko at tinext si Mang Dan para mag papunta ng mechanic. Nakakainis! Sana pala gumising nalang ako ng maaga at sumabay kay daddy papasok.

Minutes later may nagpull over sa tabi ng sasakyan ko.

“Hoy suarez! You need help?” could this day get any worse? My car broke down. I’m going to miss my finals. Now this. This. Si Tj ang pinakamoron sa lahat ng nakilala ko. Well not actually moron – I’m just calling him that cause he annoys the hell out of me. My classmate since high school – ngayong second year college na kami kaklase ko pa din siya since parehas kami ng course na kinuha Travel and Management – so basically 6 years of hell.

“No. Thank you.”

“Cmon Kylie. I could give you a ride.” Hindi siya bumababa ng car niya.

“I said no thank you.”

“Kylie i-leave aside mo muna yung galit mo sa akin. Look you’re going to miss your finals kung hindi ka pa sumabay sakin.” Alam kong may kapalit na naman yan! Tristan Jacob Herrera yan e!

“Ano bang pakialam mo moron?”

“Wala akong pakialam sa totoo lang pero nakakaawa ka kasi hahahahahaha.”

“Can you just leave me alone. I don’t need your help nor will I ever need it!”

“Suit yourself miss oh-so-serious!” tapos nginitian nalang niya ako at umandar na yung car niya.

“Moron!!!!!” sigaw ko. Now I’m all alone na talaga dito sa highway. Si Zia hindi pa din sumasagot – I love this day.

I have 30 minutes left bago magstart ang exams. Nakatayo lang ako ng ilang pang mga minuto dun when

“Kylie?” si Dylan – my crush since third year high school oh my god pero hindi niya ako crush hindi ko alam kung bakit hindi pero nalulungkot ako hahahahaha. Nakamotor siya and pumara siya sa harap ko. Kinikilig ako hindi kasi normal to. Hindi kami naguusap kahit sa room kasi nahihiya ako.

“Hey Dylan.”

“I think you need a ride.” Sabi niya tapos ngumiti. Mabait tong si Dylan at gwapo talaga! Sa sobrang bait niya natitiis niyang pakisamahan yung Tj na yun. Sa barkada kasi nila  ngayon parang si Tj at Dylan na ang pinakamagbestfriend kasi bestfriends na din naman sila wayback.

Third year high school ko nakilala si Dylan ng minsan naglaro sina Tj ng basketball sa may court ng  clubhouse sa subdivision namin. Hindi kasi kami parehas ng school nung high school.

(flashback 3 years ago)

Nasa may swing kami ni Zia nagkekwentuhan about stuffs when the ball made its way on our place.

“Hey sorry.” Sabi nung guy na ang cute habang kinukuha yung bola tapos nginitian nalang namin siya. Nakangiti lang din siya samin and

“Hey my name’s Dy-“

“Bro! ano ba ang tagal m-“ si Tj. “Hey suarez and the bestfriend!” nawala naman yung ngiti ko bwisit epal kasi nainis din naman tong si Zia.

“you know them bro?” tanong nung guy.

“Oo naman. That’s Zia.” Tinuro niya si zia and nginitian nalang niya yung guy. “and that’s Kylie.” Pagturo niya sakin pero I glared at him – at Tj. Eversince talaga ang init na ng dugo ko diyan! Wala kasing ibang ginawa kung hindi  bwisitin ako at yabangan na ang gwapo daw niya.

Nginitian ko nalang din yung guy.

“Dylan.” Sabi niya while offering his hands. Nakatitig lang ako sakanya ang gwapo nya kasi talaga. I was about to shake his hands when-

“Alright Dylan. Cmon back to basketball.” Hinila siya ni Tj.

Ugh!

(end of flashback)

Well back to reality! Ooffer-an ba niya ako ng ride? Oh my god.

“I think so too.” Sagot ko sana hindi halatang kinikilig ako!

“Hop on. Kunin mo nalang yung helmet diyan na nakasabit. I’m glad I brought an extra one.” He said smiling at kinuha ko na yung extra helmet niyang nakasabit sa likod ng motor niya. “Paano yung car mo dito?”

“Nagtext na ako kay Mang Dan I think they’re on their way.”

“Alright. Sige hawak ka na. Baka malate pa tayo sa finals hehe.” See ang bait niya talaga! Swerte ng magiging girlfriend nito. I never knew who his crush was. Masyado siyang tahimik.

Hahawak ako? Saan? Sa waist? Shoulders? Omg where. I think he noticed my hesitation para humawak at nagsalita naman siya.

“Wag kang mailang haha dito ka na sa bewang ko kumapit. Wrapped your arms around.” Shit buti nalang talaga nasa likod ako hindi niya makikita na nagbblush ako. Kumapit naman ako sa bewang niya medyo malapit yung mukha ko sa back niya kaya naaamoy ko siya. Ang bango niya my god.

I made it in time for our finals – I got a ride from Dylan – I love this day. Really.

Natapos yung exam namin. Wala si Zia. Nasan kaya yun? Hindi rin niya sinasagot yung mga tawag ko kanina.

Zia is my bestfriend since the world begun haha. Kami talaga yung magkaklase simula elementary and so on. Pero nasan nga ba si Zia?

Tinawagan ko ulit siya pero hindi pa din siya sumasagot.

Lumabas na ako ng room namin when I saw Dylan leaving the room na din.

“Hey Dylan!”

“Oh Kylie?”

“Thanks nga pala sa ride kanina. How can I make it up to you? Kung hindi dahil sayo hindi ako aabot sa finals today. Thank you talaga.”

“Hahaha no that’s okay actually someone texted me to-“

“Dylan tara na! inaantay na tayo nila Enzo.” The forever epal – Tj.

“Well I got to go.” Paalam ni Dylan and then he waved back and lumakad na sila palayo ni Tj.

Bwisit talaga tong si Tj kahit kelan!

**end of chapter 1**

3 votes or 3 comments para sa next chapter?