Second Spy
Naging normal ang mga sumunod na araw at hindi na nakaramdam pang muli ng mga matang nagmamasid sa akin.
Nasa klase ako ngayon at kasalukuyang nagsasagot ng pina-Quiz ng aming guro. Actually, it was a surprise quiz at nagpapasalamat ako na nagaadvanve reading ako.
Mayroong nagsisiysit sa akin. Hinarap ko naman ito ngayon at tinignan ng masama si Alexa. Si Alexa ay isa sa mga Top notchers ngunit walang natutunan. Funny right? Paano ba naman kase ay dinaan sa pera at panghuhuthot sa Teachers.
"Anong sagot sa Number 3?" pabulong niyang sabi at binantaan pa akong kapag hindi ko sinabi ay may gagawin siyang masama.
"Please, Alexa don't use that on me cause it won't work. I thought you are smart. Why don't use your brain. Oh I forgot you don't have one." Sabi ko sabay pokus ulit sa sinasagutan.
Napatayo siya at naguusok na ang ilong sa galit. Masama siyang nagtanim ng tingin sa akin. I just laugh on my mind.
Nakakatawang ang mga katulad niyang mayaman ay nabibili ang kung anong gusto nila. Ngunit hindi ang kaalamang sa sarili lamang nakukuha.
"What's your problem Ms. Clint?" tanong ng masungit kong professor.
"May I go the b-bathroom m-ma'am?" saad niya habang nauutal at agad na rin siyang tumakbo palabas. Natahimik ulit ang lahat.
Nang matapos na ang oras ng pag sasagot ay iniwasto namin ang mga papel. Our professor announced the scores and I am happy about the result.
"Miss Ford is the only who got the perfect score, while Villareal, Reyes and De Santos passed the scores and the rest got the lowest score. What did you do? Andito kayo sa eskwelahan upang magaral ngunit ang mga grado nyo ay hindi tumataas..." napatikhim naman ang iba sa aking mga kaklase at nagyuko na lamang ng ulo dahil sa kahihiyan.
"... parang mas inaral niyo pa ang pag-lalagay ng mga kolorete sa inyong mga mukha. Tignan niyo itong si Carsen kahit na hindi nagaayos ay nakakuha ng perfect score."
Tumunog na ang bell at hudyat na ng pagtatapos ng klase agad namang nagsalita si Professor Heiyt.
"Class dissmised." She quickly said and go to my direction. Professor Brae Heiyt is known as a terror prof at kahit gaano ka pa kayaman o may kapangyarihan ay hindi uubra sa kanya ang kahit anong panghuhuthot sa kanya.
"Can I talk to you Miss?" She asked in a calm voice. Nakakagulat ito sapagkat minsan sa isang buwan lamang siyang maging mabait at kalmado.
Luminga ako sa paligid at nakitang ako na lamang ang estudyante tinuro ko pa ang sarili gamit ang aking daliri. At takang tumingin sa kanya.
"Yes you. I want to talk to you." She said at lumakad na papaalis at naguutos na sundan ko siya. Yun nga ang aking ginawa sinundan ko lamang siya at nakarating sa tahimik na lugar at iyon ay sa library.
Nagpunta siya sa pinakadulong upuan parang siya ay may pinagtataguan. Iginaya niya ang upuan at umupo na lamang ako.
"Ano hong kailangan ninyo Prof?" I said with full sincerity and authority. I respected her a lot. Because for me she's too strong. Hindi siya nagpapaalipin sa kung sini man.
Tinanggal niya ang aking sunglasses. At hinawi ang mahaba kong bangs na tumatabing sa maganda kong mga mata at kulot at mahahabang pilik-mata.
"Stop hidding your beauty, Carsen." She said.
Tila nalito naman ako dahil sa sinabi niya. Ako ay isang simpleng babae lamang, may tila rosas ang kulay at malalambot na labi na nakapormang puso, at ang aking matayog na ilong ay nagmamayabang sa tangos nito at ang kulay green kong matang aking itinatago sa pamamagitan ng contact lens kasama ang mahabang pilik mata at makapal na kilay.
Ako ay maputi at maikukumpara mo sa nyebe. At ang aking katawan ay cocacola shape ngunit ninanais ko na lamang itago ito sa pamamagitan ng pagsusuot ng oversized shirts which I like and I'm comfortable about it.
"E-excuse me Prof but what ate you saying? I'm just a normal girl and I'm not beautiful too." ngumiti na lamang ako ng mapait at kinuha na sa kanya ang aking salamin at inayos ang aking bangs.
"Carsen, listen to me, you are beautiful inside and out. Now, I have a question." she sincerely said. I saw on her eyes how sincere she is. Looks like her question is so important.
"What it is Prof? Is it important?" I asked her and she just nodded as her response on my question.
"May napapansin ka bang kakaiba?"
"Kakaiba po?"
"Yup, like nagmamasid sayo or nangugulo sayo. Meron ba?" tanong ulit ni professor.
Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ito sa kanya o hindi. Because, I can't trust anyone that's my auntie said even though she or he is close to me.
"Wala naman po normal lamang po at walang na pong nambubully sa akin." Ngumiti na lamang ako sa kanya.
"Ah, I see. But kung meron kang mapansin huwag kang mahihiyang mag-sabi sa akin or sa ibang teachers. Okay I will go now. Ingat Carsen see you on my classes." Tumayo na siya at nagpaalam nang aalis.
Umuwi na rin ako sa bahay. Nag-commute lamang ako sapagkat hindi ako hinayaang magkaroon ng sasakyan ni Elizabeth ang evil stepmother ko.
Dumeretso agad ako sa aking kwarto at nahiga dahil sa pagod.
Nagising na lamang ako sa marahas na pagkatok ng kung sino at hinihinala kong si Elizabeth iyon. Binuksan ko ang pinto at hindi nagkamali.
"Ano hindi ka ba gagawa ng gawaing bahay at hihilata na lang magdamag?" Tanong niya at nakataas pa ang isang kilay. At tila kinukutya nito ang aking pagkatao.
Isinara ko na lamang ang pinto at tila nagulat pa siya sa aking ginawa. Ni-lock ko ito upang hindi siya makapasok.
"Hoy ikaw bastardong bata ka gabi ka na nga umuwi wala ka pang gagawin. Buksan mo ang pinto kung ayaw mong magsumbong ako sa magaling mong ama." mababakas mo sa kanyang boses ang pagkaasar at pagkagalit. Marahas niyang kinakalabog at kinakatok ang pinto upang makapasok.
Pumunta na lamang ako sa aking kama at nagtilakbong ng kumot sa aking buong katawan. I'm too tired. Tired of being their slave. Tired of being weak. Tired of being failed as a daughter. I am tired of this life.
Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata hanggang sa ako ay makatulog ng mahimbing.
