KİN 'Öfke Nöbeti +18

1!

"Ekin"

"Ekin!"

Dakikalardır uyanmadığım halde inatla beni uyandırmaya çalışanın kim olduğunu öğrenmek için kafamı sıradan kaldırdım. Görüşüm hafif bulanık olduğu için gözlerimi ovuşturdum.

"Umarım çok önemli birşey olmuştur da o yüzden beni uyandırmışsınızdır."dedim sinirle bana bakmakta olan öğretmene.

"Siz derse uyumak için mi geliyorsunuz Ekin hanım? bu rahatlıkta neyin nesi? Her ders aynı muamele yıldım artık seni uyarmaktan."diye sinirle art arda sıraladı haddini aşarak.

"Bunun için mi uyandırdınız beni?" diyerek ona daha çok yaklaştım.

"Evet canım. Derse geliyorsun madem uyumayıp dinle biraz şu dersi."dedi gıcık gıcık. Konuşması beni daha çok sinirlendiriyordu.

Sertçe kolundan tutup "benim ders dinleyip dinlemem sizi ilgilendirmez bu 1 eğer bir daha beni uykumdan uyandırırsanız o çok değer verdiğiniz mesleğiniz zarar görebilir bu da 2." dedim ve kolunu ittirdikten sonra sınıftan çıktım.

Arkamdan "nereye gidiyorsun. Dersten çıkamazsın EKİN Çakıl." diye ismimin üzerine basa basa bağıran hocayı takmadım.

Tuvaletten çıktığımda zil çalmıştı. Acıktığımı fark edip kantine doğru yürüdüm.

Kaşarlı tostumu ve ayranımı alıp
Her zamanki masamıza oturdum. Tam tostumdan bir ısırık alacakken "Kardeşim yine ezdin geçtin hocayı. Yılansın. Sen çıktıktan sonra gözleri doldu kadıncağızın. Yazık lan acıdım."

Tostumu yedikten sonra cevapladım "valla Hakancım buna şükretsin normalde o kadarla kalmazdım biliyorsun." dedim.

"Ay biliyoruz. Her gün bu kadar sinirli olmak zorunda mısın kızım ?"dedi buse masaya otururken. Ardından da selim, bahadır ve kumsal'da yerleştiler.

Hakan'ın sesiyle ona döndüm "Bak güzel kardeşim sana bir abi tavsiyesi Okul senin amığna qoyim ne istiyorsan yap" arkasına yaslanıp "Pardon kızlar."diyip küfrünü telafi ettirdi.

"Aynen. Abi ben zaten babamın zoruyla ders görüyorum bir de gelip senin o yamuk ağzınla anlattığın dersi mi dinleyeceğim." Dedim tekrar sinir hücrelerim oynarken.

Selim kolunu buse'nin omzuna atıp "Valla doğru diyon eko. Devağm ett. Arkandayım koçum."dedi.

"Onu bunu bırakın da siz dün niye mekana gelmediniz?"hazır sinirliyken şu konuyu da açmak gerek sonuçta ekildim.

Mekan dediğimiz okulun arkasında ki tapusunun bana ait olduğu boş ve eski bir depo. Dün akşam herkesi oraya çağırmıştım ve malesef benden başka kimse gelmemişti. Aradığımda da hiç biri cevap vermeyip müsait olmadıklarına dair mesaj atmışlardı.

Hepsine tek tek baktım, ne diyeceklerini düşünüyorlardı herhalde. ilk olarak gözüm buse ve selim'deydi. "Kardeşim bize hiç bakma, biz sevgilimle sinemaya gittik."dedikten sonra buse'nin yanağından sulu sulu öptü ve "dimi aşkım."dedi selim. Buse ona gülümseyip, "evet aşkım."diyerek onayladı.

Onlara göz devirip bakışlarımı bahadır ve hakan'a çevirdim.
"Bize de hiç bakma valla çok çok önemli bir iş üzerindeydik." dedi bahadır.
"Neymiş o 'çok önemli iş'"dedim hınzırca.
Rahatlıkla "Kız düşürdük." demesini beklemiyordum.

Masadan iğrenti dolu nidalar yükselirken son olarak kumsal'a döndüm.

Ellerine bakıp dalmış masaya oturduğundan beri hiç konuşmamıştı.

"Kumsal."diye seslendim.

"Kumsal iyi misin?" O kadar dalmış ki yine duymadı beni. Hakan'a bakıp dürtsün diye işaret ettim.

Hayvan bu çocuk ya. Resmen kızı yıktı. Kumsal, Hakan'ın ani hareketiyle korkup dengesini şaşırdı. Diğer tarafında oturan bahadır tutmasaydı çoktan yeri boylamıştı.

"Noluyo ya? niye vuruyorsun hakan?" diye çıkıştı kumsal hakan'a.