Heaven is My Home (Short Story- Complete)

EPILOGUE

EPILOGUE

“When someone is in your heart, they're never truly gone. They can come back to you, even at unlikely times.” 

―Mitch Albom

*********

SEVEN YEARS LATER:

Nagpark na kami ng kotse sa may sidewalk.

Nagmamadaling binuksan ni Darwin ang pinto.

Hinabol ko siya.

“Darwin!! Bumalik ka dito! Isuot mo tong shoes mo!”-Ako

Habang tumatakbo siya pabalik, natatawa ko dahil kamukhang kamukha niya talaga ang papa niya.

“Isuot mo na to… Sige ka kapag pumunta ka dun tapos nakapaa ka lang baka bumangon si daddy. Isama ka niya.”-Ako

“Scary! Ayoko! Excited kasi akong puntahan si daddy. Madami akong kwento sa kanya!”-Darwin

“O sige.. Halika na…”-Ako

Naglakad na kami. Wala masyadong tao sa sementeryo ngayon.

Binaba ko yung mga flowers na dala ko sa gilid ng lapida.

Kamusta ka na?

Ilang taon na rin ang nakalipas…

Masaya ba diyan?.... Naaalala mo pa ba ko?

“Daddy! Hello po! Alam niyo po ba marunong na ko kumanta ngayon. Marunong na rin akong magbasketball... Sana hindi ka na lang umalis.... Sana nandito ka para makita mo ko... para masaya kami..”-Darwin

Nagsimula na kong umiyak sa mga sinasabi ni Darwin…

Hanggang ngayon kasi iniiyakan ko pa rin siya…

Tuwing pumupunta ko dito...Bumabalik lahat...

Yung sadness... regret... pain....

Naaalala ko pa rin ang nakaraan... 

“Oh tissue! Panget ka pa ren pag umiiyak.” Inabot ko yung tissue na binigay sa ken.

“Loko. Nakakaiyak eh.”-Ako

“Bumili na ko ng food. Kain muna kayo.” May inabot siya sa king soft drink. At bigla niyang nabitawan..

“TRAVIS!! Bakit mo tinapunan si papa!”-Ako

“Sorry. Di sinasadya. Nangawit eh.”-Travis

“Tito! Tito! Kinukwento ko kay daddy na tinuruan mo kong magbasketball!.. Sabi niya thank you raw!”-Darwin

“Ano pa??..”-Travis

“At ikaw daw ang pinakapogi sa lahat!”-Darwin

Nag-apir pa silang dalawa at nagtawanan.

Anak ni papa sa labas si Darwin. Namatay siya dahil sa isang aksidente. At dahil wala na siya.  Ako minsan ang nag-aalaga sa kanya kapag busy ang mommy niya.

Hindi ko na nakausap si papa. Pero bumabawi ako ngayon. Lagi ko na siyang binibisita. Tuwing pumupunta ko dito... nagssorry ako... sinasabi ko rin sa kanya na pinapatawad ko siya sa mga nagawa niya sa min.... 

Si Travis??

Nagsurvive siya. Nakahanap kami ng donor at naging successful ang operation.

Tinupad niya ang pangako niya sa ‘kin dati. Hindi niya ko iniwan.

May plano na kaming magpakasal mga two years from now.

Dahil wala nang hahadlang sa amin.

Lagi na kaming magkasama. Hindi na kami maghihiwalay.

Ngayon naniniwala na kong sa sinabi niya sa kin dati. Masasabi ko na ring..

I am his home.

 **********

My name is Heaven…I'm a common girl.. I’m not beautiful… I’m not strong… I’m not perfect… I'm fragile... I make mistakes,,,and  I’m not special… 

But I love a boy with all my heart.

He loves me so much.

I am his Heaven

When we’re together, it feels like Heaven.

And  I'm happy.

For me.... this has always been enough.

***************************************

THE END.

THANKS FOR READING!

Comments??? Nagustuhan niyo ba ang story??