The Bare footed Cinderella

Xapter 1: The Lucky Astana

*klang*

July 5

Astana's POV

Napangiti ako. At last!!! Mapupuno ko na si prigly, yung piggy bank . Tiningnan ko ang reflection ko sa salamin.

Nakapony tail, at nakatali ang bangs pataas. Inalis ko na agad yung mga nasa buhok ko, katatapos ko lang kasi sa part time ko kay na Aling Bebang, Hay, naiisip ko tuloy yung muka nya na galit na galit.

Wag na pala.

Natatawa lang ako eh..,

Napatingin ako sa isang picture frame.

I held it

"Wag kang magalala, nanay yanie, ok lang ako."

Its been 2 months since her unexpexted death

Haay..

Naiiyak na tuloy ako. I really do love her. Kahit hindi ko alam yung past ko she still manage to make me have a great life.

Oo, i never get to know my past life. Nagising nalang ako na nasa ospital, hawak hawak ni nany Yanie ang kamay ko habang naiiyak sa tuwa, nag ka amnesia daw ako dahil sa pagkabagok ng ulo ko sa hagdanan.

Si tatay daw wala na...

Nakakalungkot pero hindi ko na talaga maalala ang past ko , i just woke up being 14 years old.

Tumingin ako sa tabi ko, its 8:05 pm na.

Naligo na ako at natulog nalang,.

Monday panaman bukas..

Inalis ko na yung mga kailangang alisin,

Dont get me wrong wala akong baktol o kung anon tawag dun sa makapal na libag.

Lets keep that a secret..

                            ~●○●~

Huminga ako ng malalim ng pumasok ako sa gate ng Tebang National Highschool, TNHS for short.

Che, wag nyong tawanan ang aming baranggay, ganda kaya ng pangalan, TEBANGINTAL JUNG-GU.

Pumasok na ako sa aming room and then...

*splash*

I hate them..

Kahit daily na nila akong binubuly ay hindi parin ako makapagtimpi, hindi porket mababa lang ang quality ko ay agad na nila akong binubuly, pero ano nga bang laban ko??

"Oh my gosh!! Bakit may shokoy dito???" Mataray na sigaw ni Malan-diana.,

Sya lang naman ang pinaka mayaman sa public school na ito. So wala na akong laban sa kanila.

I just rolled my eyes upward at dumeretso sa CR ng girls..

Normally, i would lock myself in a cubicle at doon ako iiyak.

I really hate the fact that i cant stand up to myself..

Tumingin ako sa salamin

I really am a low quality.

Halos maging white na ang dapat na kulay blue kong palda.

Naka nganga na yung  Gr. 7 ko pang sapatos.

Pero ang napansin ko sa lahat nakangiti parin ako..

Yan ang mga pinoy, diba??

Tch, nagawa ko pang magbiro..

                             ~●○●~

Dumating na ako sa classroom at ang lahat ay naghihiyawan..

Napatingin ang adviser naming nakapilit ng ngiti saakin.

"Oh, Ms. Astana Velasque, I have goodnews and badnews for you. Ano ang gusto mong unahin?" Tanong nya saakin

"Bad news po muna. "

Agad nanahimik ang mga kaklase ko at nakangiti, at si Diana, parang nagdidiwang na.

"The bad news is ..

You're gonna leave TNHS" malungkot nyang saad.

0_0

Narinig kong naghiyawan muli ang mga kaklase ko at si Diana??

" This so Gret, I cannot wait see you leving!!!" (This is so great, i can't wait to see you leaving)

And the wrog grammar queen goes to Malan diana.

"M-Maam , pero wala naman po akong ginagawang masama, at-" halos mapaluhod na ako sa panginginig.

This, education is the only thing that could save my dreams..

"I know, Ms. Velasque, malinis ang school record mo at nasa top ka. I really cant risk losing you pero its for your own good" naka pilit ngiti nyang sabi

"YEAH! It good you will garbage." ( Yeah, its good that you will be thrown in the garbage) Again diana, interferes.

Naiiyak na ako

"But the good news is you will continue your studies"

"Saan naman maam? Itong TNHS lang ang afford ng bulsa ko" tumayo na ako habang nagpupunas ng luha..

Tinignan ni maam yung papers sa desk nya at nanlaki ang mga mata nya.

Sinabi nya saamin kung saan and all our jaws drop..

Itong school nato ay unreachable, kahit si Diana, she can never enter this kind of school

.. 

.

.

.

"Clair Carson Academy R"